اعتبار توافق جامع هسته‌ای
بصیر، از آنجا که گروه مذاکره‌کننده ایرانی از آغاز کار تا امروز و تا پایان همواره در چارچوب رهنمودهای رهبری عمل کرده و خواهد کرد، طبعاً توافقی که حاصل می‌شود، می‌تواند از استحکام بالائی برخوردار باشد.
در حالی که فقط یک هفته به پایان مهلت مذاکرات هسته‌ای ایران و 1+5 باقی مانده، فعالیت‌های موافقان و مخالفان شدت گرفته است. موافقان حل و فصل نهائی مسأله هسته‌ای ایران تلاش می‌کنند توافق‌های کلی در توافق‌نامه جامع ثبت شود و در تاریخ مقرر که سوم آذر ماه آینده است به امضاء برسد و مخالفان نیز تلاش می‌کنند مانع این کار شوند. در این میان، تشریح بعضی مقولات برای افکار عمومی توسط رسانه‌های مستقل و صاحبنظران خیرخواه و منصف ضرورت دارد. زیرا آمادگی مردم برای پذیرش واقعیت‌ها می‌تواند مقدمه خوبی برای هر اتفاقی باشد که بر مصالح جامعه منطبق است. این ضرورت، هنگامی مشخص‌تر می‌شود که به تلاش بی‌وقفه مخالفان حل و فصل نهائی مسأله هسته‌ای برای ممانعت از امضاء توافق نامه جامع و پایان یافتن این ماجرا توجه دقیق نمائیم. این تلاش‌ها به ویژه در بخش رسانه‌ای آن، که متأسفانه با بی‌انصافی‌های زیادی همراه است، از میزان متعارف فراتر رفته و به نوعی لشکرکشی برای سرکوب کردن هر نوع حرکتی که در جهت پایان دادن به این ماجرای طولانی و مضر صورت می‌گیرد تبدیل شده است. قویاً معتقدیم اظهارنظرهای موافق و مخالف در تمام مسائل به ویژه مسائل مهم و حیاتی، که مسأله هسته‌ای یکی از آنهاست، حق همگان است و نباید مانع آن شد. در عین حال، بر این واقعیت نیز تأکید داریم که اظهارنظرها نباید از چارچوب انصاف خارج شود و به مصالح کشور و منافع ملی لطمه وارد نماید. درست در همین نقطه است که روشن ساختن واقعیت‌ها برای افکار عمومی ضرورت می‌یابد.
یکی از مقولات مهمی که باید افکار عمومی در جریان آن قرار داشته باشد، پاسخ به این سؤال است که آیا مذاکره باید به نتیجه “برد – برد” برسد یا فقط یک طرف باید “برد” کند و طرف دیگر حتماً باید باخت را تحمل نماید؟ طبیعی است هر یک از طرفین مذاکره دوست دارند “برد” با آنها باشد و طرف مقابل، باخت را بپذیرد. بنابر این، هر جا که مذاکره‌ای باشد هر طرف تلاش می‌کند پیروز شود وطرف مقابل را شکست بدهد. اما از آنجا که چنین نتیجه‌ای همیشه قابل دست‌یابی نیست، باید معیاری برای واقعی ساختن مذاکرات در نظر گرفته شود. این معیار، فقط می‌تواند رعایت قانون باشد. در موضوع حقوق هسته‌ای ملت‌ها، آنچه می‌تواند به عنوان معیار، محور مذاکرات قرار بگیرد مقررات آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است. بنابر این، اگر در مذاکرات ایران و 1+5 کلیه حقوق هسته‌ای ایران طبق مقررات آژانس بین‌المللی اتمی تأمین شود، باید نتیجه این مذاکرات را مثبت دانست. در این میان، طبعاً طرف مقابل نیز از اینکه مطمئن می‌شود ایران مقررات آژانس را رعایت می‌کند، خواسته خود را تأمین شده می‌یابد.
در چنین وضعیتی است که می‌توان گفت طرفین “برد” کرده‌اند و عنوان “برد – برد” در این وضعیت، ضمن اینکه یک عنوان صحیح است، به زیان هیچیک از طرفین نیست. از آنجا که طرف ایرانی، از رئیس‌جمهور گرفته تا رئیس گروه مذاکره کننده و اعضاء گروه همگی بارها اعلام کرده‌اند که خط قرمزهای ترسیم شده توسط رهبر معظم انقلاب را رعایت نموده و از هیچ حقی از حقوق ملت چشم پوشی نکرده‌اند و نخواهند کرد، طبعاً باید مطمئن باشیم که معیار مورد نظر در مذاکره توسط طرف ایرانی رعایت شده است. این اطمینان هنگامی بیشتر می‌شود که گروه مذاکره کننده ایرانی با روشن‌ترین عبارات مورد تأیید رهبری قرار گرفته‌اند. مقوله مهم دیگر، پاسخ به این سؤال است که آیا لازم است عموم مردم در جریان مذاکرات و توافقات باشند یا نه؟ طبیعی است که هیچیک از جزئیات و زوایای مذاکرات و توافقات برای همیشه پنهان نخواهد ماند و در زمان لازم همگان در جریان همه چیز قرار خواهند گرفت. اینکه تا پایان مذاکرات و رسیدن به توافق جامع، جزئیات توافقات و مذاکرات اعلام نشود، با توجه به اینکه یک تصمیم حکومتی اتخاذ شده توسط نظام است، هیچ منافاتی با حقوق ملت ندارد. در جریان جنگ تحمیلی و در بسیار مسائل دیگر نیز تصمیماتی از این قبیل گرفته می‌شد که به نفع مصالح عمومی بود.
روشن است که این جزئیات برای همیشه پنهان نمی‌مانند و هنگامی که مسئولین نظام صلاح بدانند دسترسی به آنها برای عموم میسر خواهد بود. بدین ترتیب، هیاهوی افرادی که به بهانه عدم انتشار جزئیات مذاکرات و توافقات، گروه مذاکره کننده را زیر سؤال می‌برند، فقط یک مغالطه و کاملاً فاقد منطق عقلانی است. بخشی از این مغالطه همانست که بعضی نمایندگان مجلس گفته‌اند نخست‌وزیر اسرائیل از توافق‌ها خبر دارد، ولی ما خبر نداریم! پاسخ اینست که نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی با اصل اینکه ایران بتواند به یک موفقیت برسد مخالف است و از کلیات اطلاعاتی که وزیر خارجه آمریکا در اختیار او قرار داده خشمگین شده و آن سخنان را گفته است. حیف است شما خود را با کسی که در صف اول دشمنان ملت ایران و بدخواهان نظام جمهوری اسلامی قرار دارد مقایسه کنید.
و سومین مقوله، میزان اعتبار و استحکام توافقی است که صورت می‌گیرد. از آنجا که گروه مذاکره‌کننده ایرانی از آغاز کار تا امروز و تا پایان همواره در چارچوب رهنمودهای رهبری عمل کرده و خواهد کرد، طبعاً توافقی که حاصل می‌شود، در همین چارچوب خواهد بود و به همین دلیل می‌تواند از استحکام بالائی برخوردار باشد. بدین ترتیب، افرادی که به شکل‌های مختلف تلاش می‌کنند عملکرد گروه مذاکره کننده را زیر سؤال ببرند، به راه خطا می‌روند. نکته جالب اینست که عموم مردم از عملکرد گروه مذاکره کننده رضایت دارند و خواهان حل و فصل نهائی مسأله هسته‌ای می‌باشند. بنابر این، کسانی که تلاش می‌کنند مانع توافق جامع شوند و برای رسیدن به این هدف خود از اهرم‌هائی همچون مجلس شورای اسلامی استفاده می‌کنند باید به این واقعیت توجه داشته باشند که نتیجه مذاکرات، اعتبار خود را از رهبری و مردم می‌گیرد،اعتباری که با چنان اهرم‌هائی نمی‌توان آن را زیر سؤال برد. منافع ملی و مصالح عمومی ایجاب می‌کند همگان به تصمیم نظام در مورد نتایج مذاکرات هسته‌ای پای‌بندی نشان دهند و وحدت کلمه خود را در این زمینه، که یکی از مهم‌ترین موضوعات ملی است، به ظهور برسانند.
صدخبر
