چرا ماهواره نه؟

بصیر/ یادداشت: حجت‌الاسلام علی لاغری فیروزجائی

در بعد تبلیغات و پیام های بازرگانی چه اندازه کار فرهنگی کرده ایم. در ماهواره پیام‌های تبلیغاتی را ببینید، طوری طراحی می شوند که مردم آنلاین به آن دسترسی دارند.

نکته قابل تأمل، بزرگ‌پنداشتن خود ماهواره است. چون حساسیت‌های زیادی ایجاد کردیم و این حساسیت موجب خریداری بیشتر مردم به ماهواره شد، چرا که خود ما هم یک نوع برنامه تبلیغاتی محسوب می شویم و علاقه و انگیزه برای خرید را بیشتر کردیم. بنابراین به جای حساسیت به ماهواره، مدیریت به عدم خرید را تقویت نمائیم.

در فضای رسانه، معیار ما، معیار اسلامی است. اما در عمل، با معیار غرب و اورپا و امریکا و … بیشتر هم‌نوائیم. در بعد رسانه مکتوب ملاحظه کنید، مطالب و محتوا جذابیت خواندن را ایجاد نمی کند و قیمت ها نیز در امر رسانه مکتوب نیز تأثیرگذار هستند.

برای ساخت وساز کار می کنیم، برنامه‌ریزی می کنیم، خدمات می دهیم، اما به فرهنگ که رسید فاقد برنامه و بودجه و حمایت‌های مالی هستیم. بنابراین چه ادعای که ماهواره خطرناک است. در حالیکه برای مقابله با این پدیده شوم باید کارهای فرهنگی انجام داد و برای کار فرهنگی باید هزینه پرداخت کرد.

با توجه به مطالبی که گفته شد، هدف‌گذاری تبلیغات‌های فرهنگی به شکل امروزی که در حال انجام هست نه پاسخ‌گو و نه قابل فبول، چرا که هزینه‌های زیادی می شود ولی بازدهی بسیار پائینی دارد و این یک کار اشتباهی است و بنابراین برای درمان آن باید چاره‌ای پیدا کرد و راه چاره این است از تبلیغات سنتی دست برداریم و آن را تغییر داده و به سوی تبلیغات دیجیتالی روی بیاوریم که دارای برندهای زیادی است و استقبال مردم از آن هم زیاد می شود، چون این روش خود یک رسانه و تبلیغات محسوب می شود.

در بعد سمعی و بصری، به رادیو و تلویزیون سری بزنیم، چقدر برای مناسبتهای مذهبی و عقیدتی برنامه تدوین شده است؟ آیا این تعداد برنامه و با این کیفیت، جوابگوی جامعه ماست؟ آیا می توان به اینگونه برنامه نمره لازم داد؟ و اگر نمره ای مدنظر باشد، چند خواهدبود؟

به عنوان مثال: به یک برنامه فرهنگی تلویزیونی، که کار شده باشد و به اندازه برنامه نود پیامک ارسال شود آیا سراغ داریم؟ آیا چنین برنامه ای در تلویزیون تا به حال اجراشده است؟ اگر اجرا شده برای مخاطبین نام برده شود.

نظر شخصی نگارنده این است در آینده نه چندان دور ماهواره سبد زنگی افراد خواهد شد، اگر نتوانیم برنامه قابل قبولی ارائه کنیم.

خطرات گوشی و اینترنت به مراتب بیشتر از ماهواره شده است، آیا فکری برای این رسانه مرموز شده است؟ بنابراین اگر بخواهیم برگ برنده‌ای داشته باشیم باید قدرت لابی‌گری خود را در جهان افزایش داده و مدیریت کنیم.

بعنوان مثال: سری به مدارس خودمان بزنیم و تعداد گوشی‌های موجو در دست دانش‌آموزان را بررسی کنیم می‌فهمیم که دشمن در کجا کمین کرده است. در دل خردسالان، نونهالان، نوجوانان و جوانان، چرا؟ چون زمینی حاصل خیز برای کشت فرهنگ غرب می باشد. و این نشأت گرفته از محیط نا امن خانواده است؟

وقتی از خانواده سؤال می شود چرا برای نسلی که استعداد زیادی دارد و می تواند در راه صحیحش استفاده کند چرا با یک گوشی زندگی فرزندت را بر باد می دهی، جواب شنیده می شود، دنیا به روز شد چطور ما نباشیم، چه پاسخی داریم؟

ما منکر به‌روز شدن و پیشرفت نیستیم، ولی به‌روز شدن پیشرفت اسلامی برای ما مهم هست چه کسانی باید این محیط امن و آرام را برای جامعه محیا نمایند؟

ادامه دارد…