آیا شرایط کنونی ایران اسلامی با دوران صلح امام حسن(ع) کمترین شباهتی دارد؟/ کدام فرماندهان ما خودشان را فروخته‌اند
بصیر، حسین شریعتمداری در سرمقاله امروز کیهان با عنوان «سه کلمه حرف حساب!» نوشت:
حرف اول: پنج‌شنبه گذشته، آقای دکتر روحانی در ضیافت افطار با استانداران و معاونان وزرا، که همزمان با سالروز میلاد حضرت امام حسن مجتبی علیه‌السلام بود، شرایط کنونی کشورمان را با دوران امام حسن(ع) مقایسه کرد و بی‌آن که برای این مقایسه، دلیل و سند و نمونه‌ای ارائه کند از صلح آن حضرت به عنوان الگویی یاد کرد که می‌تواند برای این روزهای کشورمان نیز کارساز و گره‌گشا باشد.
آقای رئیس‌جمهور گفت: امام حسن(ع) تصمیمی گرفتند که مقام معظم رهبری از آن با عنوان نرمش قهرمانانه یاد کردند. زمانی که امام مجتبی(ع) تصمیم به صلح گرفتند، یکی از یاران امام علی(ع) پیش ایشان آمد و گفت؛ ای‌کاش من مرده بودم و این منظره را نمی‌دیدم. امام در پاسخ وی گفت؛ وقتی دیدم اکثریت مردم این – صلح با معاویه- را می‌خواهند، نخواستم چیزی که مردم نمی‌خواهند بر آنها تحمیل شود… امام مجتبی(ع) آن تصمیم سخت را اتخاذ کردند و ما هم باید راه و مسیر امام مجتبی(ع) را دنبال کنیم»!
درباره اظهارات جناب روحانی گفتنی است:
الف: در این که صلح امام حسن علیه‌السلام با توجه به شرایط آن زمان، عاقلانه‌ترین و شجاعانه‌ترین تصمیم بوده است، جای کمترین تردیدی نیست ولی با عرض پوزش مقایسه آقای رئیس‌جمهور در هر دو بخش «مفهوم» و «مصداق» نابجا و از نوع قیاس‌مع‌الفارق است.
در دوران امام حسن علیه‌السلام تقریباً تمامی سرداران سپاه ایشان، با تطمیع و تهدید معاویه، اردوگاه حضرت را ترک کرده و به دشمن پیوسته بودند و از سوی دیگر مردم در آن زمان نیز به دلیل بی‌بصیرتی و فریب‌خوردگی، دست از حمایت امام مظلوم‌ما(ع) کشیده و یا جانب بی‌تفاوتی برگزیده بودند. آیا شرایط کنونی ایران اسلامی با آن دوران کمترین شباهتی دارد؟ کدامیک از فرماندهان و سرداران سپاه و ارتش و بسیج -نستجیر‌بالله- خود را به دشمن فروخته و میدان را به نفع حریف ترک کرده‌اند؟! آنان که اگر اجازه ولی امر مسلمین و فرمانده کل قوا را واجب نمی‌دانستند، تاکنون هزاران بار بر دشمن تاخته بودند و به قول حضرت آقا، برای جنگیدن با دشمنان لحظه‌شماری می‌کنند و چه وصف‌الحال است این بیت که در حماسه بی‌نظیر 9 دی زیرتصویر حضرت آقا نقش بسته بود؛
این گردبادهای به غیرت درآمده
تسلیم رهبرند که طوفان نمی‌کنند
و از سوی دیگر باید از جناب روحانی پرسید حضرتعالی از کدام مردم سخن می‌گویید؟ مگر حضور حماسی و ایثارگرانه ملت را در تمامی روزهای حادثه شاهد نبوده‌اید؟ و مگر عبور آنها از عقبه‌های سخت و نفس‌گیر را مشاهده نفرموده‌اید؟!
آمیختگی شور و شعور توده‌های میلیونی مردم در تشییع اخیر شهدای غواص را چگونه با دوران امام حسن(ع) قابل مقایسه می‌دانید؟! کاش می‌دانستید چه غلغله‌ای است از مراجعه جوانان برای اعزام به جبهه‌های نبرد علیه تکفیری‌ها و صهیونیست‌ها و سعودی‌ها و …؟! و کاش می‌دیدید راضی کردن آنها به بازگشت و … تا چه اندازه برای فرماندهان سپاه و ارتش و بسیج سخت و دشوار است و…
خدا بر درجات امام راحلمان(ره) بیفزاید که می‌فرمودند «من با جرأت مدعی هستم که ملت ایران و توده‌های میلیونی آن در عصر حاضر بهتر از ملت حجاز در عهد رسول‌الله(ص) و مردم کوفه در عهد امیرالمومنین(ع) هستند.»
ب: بسیار بعید است که جناب رئیس‌جمهور از واقعیت جامعه امروز ایران و شیفتگی توده‌های مردم به اسلام و انقلاب بی‌خبر باشند. بنابراین مقایسه مورد اشاره و نتیجه‌گیری از آن را با چه منظوری پیش کشیده‌اند؟ مردم این مرز و بوم که از ایستادگی و مقاومت خود اطمینان دارند و مقایسه جناب رئیس‌جمهور را اشتباه فاحش می‌شمارند و از سوی دیگر، دشمنان بیرونی هم، ملت مسلمان و مقاوم ایران را می‌شناسند و آقای رئیس‌جمهور می‌داند که آنها نیز تحلیل ایشان را باور نخواهند داشت. پس چه ماجرایی در پیش است که دکتر روحانی را به ارائه این تفسیر و مقایسه غلط کشانده است؟
با عرض پوزش از رئیس‌جمهور محترم، مقایسه یاد شده به این تردید دامن می‌زند که ایشان در چالش هسته‌ای چاره کار را تن دادن به باج‌خواهی دشمن دیده‌اند و برای توجیه آن، پای امام حسن علیه‌السلام را به میان کشیده‌اند! همین جا گفتنی است که مراجعه به تاریخ، اگر برای «شبیه‌سازی»! باشد، نه فقط خطا، بلکه خطرناک است اما چنانچه این مراجعه برای «شبیه‌یابی» باشد، نام آن عبرت‌گیری و درس‌آموزی خواهد بود، که متاسفانه باید گفت؛ مقایسه جناب رئیس‌جمهور بی‌آنکه بخواهند یا بدانند، از نوع اول است.
کاش آقای روحانی فقط یک مرور گذرا بر متن پیمان صلح امام حسن(ع) نیز داشتند و آن را با توافق‌نامه‌‌های ژنو و لوزان مقایسه می‌کردند و سپس درباره صلح آن امام بزرگوار اظهارنظر می‌فرمودند.
حرف دوم: آقای دکتر علی لاریجانی، ریاست محترم مجلس شورای اسلامی، پنج‌شنبه شب گذشته در مراسم تجلیل از صنعتگران و معدن‌کاران نمونه استان قم به روند مذاکرات هسته‌ای اشاره کرد و ضمن تقدیر از تلاش تیم مذاکره‌کننده کشورمان و یادآوری حمایت کم‌نظیر رهبر معظم انقلاب از آنان گفت؛ «متأسفانه برخی افراد احساس وظیفه شرعی به آنها دست داده و در جلساتی سخنانی می‌گویند که بسیاری از این سخنان غلط است». آقای لاریجانی خطاب به منتقدان گفت؛ «شما اگر خودتان مشکل دارید، لازم نیست پشت سر رهبری مخفی شوید».
آنجا که آقای لاریجانی از برخی نقدهای توأم با اهانت یاد می‌کنند، حق با ایشان است، ضمن آن که اینگونه نقدها دامنه وسیعی ندارند و مخصوصا بعد از تذکرات حضرت‌آقا نمونه قابل ملاحظه‌ای از آن گزارش نشده است. و در هر حال، این سخن دقیقی است که تمجید رهبر معظم انقلاب از تیم هسته‌ای باور و اعتقاد ایشان است و تخطی از آن نه شرعی است و نه عاقلانه و صد البته، شایسته ملامت و اعتراض. اما در اظهارات جناب لاریجانی دو نکته دیده می‌شود که می‌تواند گمراه‌کننده باشد.
الف: رئیس محترم مجلس شورای اسلامی می‌فرمایند منتقدان «پشت سر رهبری مخفی می‌شوند»! که باید گفت؛ استناد به نظرات رهبر معظم انقلاب در نقد بخش‌هایی از روند مذاکرات هسته‌ای، فقط هنگامی ناشایسته است که اینگونه استنادها با واقعیات همخوانی نداشته باشند مانند آن که نظری به حضرت آقا نسبت داده شود که نظر و دیدگاه ایشان نباشد و یا خدای نخواسته از استناد به نظرات حضرت ایشان، به عنوان یک بهانه برای اهانت به تیم محترم مذاکره‌کننده استفاده شود که هر دو حالت ناپسند و درخور ملامت خواهد بود. اما، نظرات و رهنمودهای رهبر معظم انقلاب، می‌تواند و باید ملاک ارزیابی مواضع و عملکرد تیم و یا روند مذاکرات باشد و در این صورت استناد به آن نه فقط مذموم و ناپسند نیست بلکه نشانه پیروی از رهبر انقلاب است و متهم کردن منتقدان به پنهان شدن پشت سر رهبری که در اظهارات آقای لاریجانی آمده است، درخور ملامت و اعتراض است و بسیار خطرناک و گمراه‌کننده. زیرا مفهوم و ترجمان دیگر این بخش از اظهارات آقای لاریجانی- بی‌آن که بخواهند- این است که هیچکس حق ندارد از نظرات رهبر معظم انقلاب به عنوان ملاک و میزان برای ارزیابی مواضع و عملکرد این و آن و از جمله مسئولان نظام، استفاده کند! نتیجه این دیدگاه، بی‌آن که ایشان بخواهند دور کردن منتقدان و در مقیاس وسیع‌تر، دور کردن مردم از فصل‌الخطاب دانستن نظرات و رهنمودهای رهبری معظم انقلاب خواهد بود.
ب: آقای لاریجانی خطاب به منتقدان می‌گوید «رهبر انقلاب صراحتا فرموده‌اند که حرف من در همه جا یکی است و هیئت مذاکره‌کننده هسته‌ای افرادی متدین، متعهد، شجاع و غیور هستند، پس مشخص است که حرف‌های شما با سخنان رهبری یکی نیست»!
رئیس محترم مجلس در این بخش از اظهارات خود نیز- باز هم به طور ناخواسته- مرتکب خطای فاحش دیگری شده است. زیرا تعهد و دیانت و امانت‌داری تیم هسته‌ای که رهبر معظم انقلاب با اصرار کم‌نظیری بر آن تاکید ورزیده‌اند، نشانه و شاخصه‌های سلامت تیم است و نه میزان و شاخص برای ارزیابی نتیجه مذاکرات و اگر اینگونه نبود، ترسیم خطوط قرمز از سوی حضرت آقا ضرورتی نداشت. بنابراین نمی‌توان و نباید، این دو موضوع جداگانه را در هم آمیخته و با استناد به سلامت و امانت‌داری تیم هسته‌ای، نتیجه گرفت هرگونه توافقی که از جانب آنان به دست می‌آید قابل قبول بوده و همان «توافق خوب» خواهد بود!
حرف سوم: رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیر مسئولان، برخی از اصلی‌ترین خطوط قرمز نظام در چالش هسته‌ای پیش‌روی را برشمردند و سوال این است که در این میان، چه کسانی مخاطب ایشان بوده‌اند که ترسیم خطوط قرمز یاد شده برای آنان ضرورت داشته است؟
الف: به یقین و بدون کمترین تردید می‌توان گفت تیم هسته‌ای کشورمان تنها مخاطب حضرت آقا نبوده‌اند. چرا که ایشان در همان جلسه می‌فرمایند؛ «آنچه رهبری در جلسات عمومی می‌گوید عینا همان مسائلی است که در جلسات خصوصی به رئیس‌جمهور و دیگر مسئولان ذیربط می‌گوید».
ب: تیم‌های مذاکره‌کننده حریف یعنی کشورهای 5+1 هم نمی‌توانند، تنها مخاطب رهبر معظم انقلاب باشند، زیرا این خطوط قرمز در جریان مذاکرات به اطلاع آنها رسانده شده است.
ج: اکنون به وضوح می‌توان نتیجه گرفت که تمامی ملت و مخصوصا صاحبنظران و کارشناسانی که در تیم هسته‌ای کشورمان حضور ندارند نیز مخاطب سخن حضرت‌آقا بوده و هستند و ایشان اصرار داشته‌اند که این طیف هم از خطوط قرمز ترسیم شده باخبر باشند. اما، چرا؟! آیا پاسخ غیر از این است که صاحبنظران بیرون از تیم هسته‌ای نیز ملاک و میزان لازم برای ارزیابی روند مذاکرات را در اختیار داشته و بتوانند «خوب» یا «بد» بودن توافق احتمالی را تشخیص بدهند؟
پایان سخن این که تنها ملاک و میزان برای ارزیابی توافق احتمالی، انطباق کامل آن با معیارهایی است که حضرت آقا در قالب «خطوط قرمز» ترسیم کرده‌اند و بهانه‌هایی نظیر، همخوانی شرایط امروز کشور با دوران امام حسن علیه‌السلام – که قیاس مع‌الفارق است- و توصیه به کنار آمدن با دشمن که اولا از ساحت مقدس حضرت امام حسن(ع) به دور است و ثانیا انحراف از مسیری است که آن حضرت پیموده‌اند، نمی‌تواند نگاه مردم را از «توافق خوب» دور کند. و برخلاف آنچه جناب لاریجانی مطرح کرده‌اند، استناد به نظرات حضرت آقا برای ارزیابی روند مطلوب مذاکرات و توافق احتمالی پس از آن، نه فقط پنهان شدن پشت سر رهبری نیست، بلکه پیروی جانانه از نظرات حضرت ایشان است و…
رییس جمهور محترم سلام علیکم
خواستم عرضی به محضر گرامی شما و تئوری پردازان جنابعالی داشته باشم
مافرزندان عاشورا و رمضانیم
ما وارثان و دانش آموختگان مکتب وسیره رسول الله (ص) (شیب ابیطالب ) هستیم
وشما هم رییس جمهوریک کشور اسلامی هستیدکه ملتش برای بقای آن خون دادند و با شرایط اسلامی بودنش به شما رای دادن و زندگی می کنندوشماهم بامحوریت استکبارستیزی بودنتان رای ما را اخذ نمودیدما یاران رسول خدا(ص)هستیم رسولی که سه سال بخاطر عزت اسلام و مسلیمن درسخت ترین زمان خود مقاومت کردندما که الحمداله خدای مهربانی که توجه اش به برکت خون شهدای عزیز برسرعنایت داشته همه چیزرا برخورداریم
دشمنان داخلی(مرفهان بی دردو جاه طلب) و خارجی باید بدانند صلح امام حسن(ع) دیگر تکرار نمی‌شود،
رییس جمهور عزیز چرا از واقعه شیب ابیطالب سخن نمی گوید ؟
چرا نمی گوید ما فرزندان آن رسولی هستیم که
بلکه عاشورایی دیگر رقم می‌زنیم
شرایط سخت و دشوار امت اسلام در محاصره اقتصادی شعب ابی طالب:
سه سال با آن شرایط حاکم ، بسیار سخت و طاقت فرسا ،آن چنان که صدای ضجه کودکان از بیرون آن شنیده می شد؛زیرا دشمنان قسم خورده هر نوع طعامی را حتی اگر از ناحیه مسافران غریبه در بازارهای مکه عرضه می شد، به سرعت با قیمت بیشتر می خریدند تا مانع رسیدن آن به بنی هاشم شوند.
آقای رییس جمهور عزیز !!!؟؟؟
شما که بهتر می دانید آنان تنها در ماه های حرام(موسم حج) می توانستند از شعب خارج شوند و تنها تعداد محدودی همچون: “هاشم بن عمر “ابوالعاص بن ربیع، داماد پیامبر(ص) “حکیم بن حزام، برادرزاده خدیجه” و گاه علی(ع) شبانگاه مقداری گندم و خرما بر شتر بار می کردند و زمانی که شتر، نزدیک شعب می رسید، آن را رها می کردند و به درون شعب می فرستادند.(ما بنظرشما در آن شرایط قرار گرفتیم که خدای نکرده تن به خواسته های نابرابر آنان بدهیم چیزی را از ما می خواهند که نداشته باشیم در حالی خودشان دارند نه اجازه بده آقای رییس جمهور کشور اسلامی ایکه یکی از اهداف اسلامی بودن و انقلابی بودنش تسلیم نشدن در مقابل زیاده خواهی های مستبدان و زورگویان زمانه و حضورتان در این مسند هم گویای این حقیقت است) آری می گفتیم:
پیامبر (ص) فقط در ایام حج و عمره می‌توانست از دره خارج شود زیرا در سال دوبار زائران به زیارت خانه خدا می‌آمدند: یکی در ایام حج و دیگری در ماه رجب جهت انجام عمره. پیامبر و مسلمانان در این زمان از محل محاصره خارج می‌شدند و غذا و لوازم ضروری را تهیه می‌کردند و با حاجیان تماس می‌گرفتند و آنها را به آئین پاک و نجات‌بخش اسلام دعوت می‌نمودند و از آنها طلب حمایت می کردند و قرآن برایشان می‌خواندند. گاه مشرکان و خصوصا ابولهب، پیامبر را سایه به سایه تعقیب می‌نمود و به مردمی که گرد او جمع می‌شدند می‌گفت: «به حرف‌های او گوش مدارید که دروغگو و ساحر است!»
(آقای رییس جمهور محترم :
ابوجهل صفت تان زمان مراقب این هستند که مبادا مسیر توافق به نفع ایران عزیز اسلامی رغم بخوردابوجهل صفتانی که با چهره های متفاوت وبا شعارهای … کشورمون را به سوی اهداف بیگانان سوق می دهندو…)
“ابوجهل”، “عاص بن وائل”، “نضر بن حارث” و “عقبه بن أبی¬معیط” نگهبانان شعب بودند تا مبادا کسی برای بنی هاشم آذوقه بفرستد.گاه میان اینان و افرادی از بنی هاشم که قصد داشتند آذوقه به شعب وارد کنند، نزاع در می گرفت و افرادی مانند: “ابوالبختری” از هم پیمانان قریش علیه بنی هاشم بر فرزندان بنی هاشم رحم میکرد و به نزاع خاتمه می داد.یک بار هنگام حمل بار به شعب، نگهبانان، آنچنان حکیم بن حزام را مضروب ساختند که تا سه روز بین مرگ و زندگی بود.در طول مدت اقامت در شعب تمام دارایی و اموال خدیجه و ابوطالب مصرف شد و محاصره شدگان به سختی روزگار می گذراندند و به احتمال قوی شرایط سخت آنجا، باعث مرگ آن دو نفر شد که چندی پس از خروج از شعب رخ داد.
آقای رییس جمهور عزیز این حصر اقتصادی و سیاسی شکسته می شود و شما بر اساس اراده الهی حاکم خواهیدشد
دوران سخت و طاقت فرسای شیب ابیطالب می تواند راهگشا و امیدی به این برهه ی حساس کشورمون باشد:
(( گرچه این صحرا سخت تشنه است و سوزان؛ اگرچه پیشنهادها و توفان های رنج، تو را محاصره کرده اند؛ امّا اراده استوار و قلب صخره وار تو رنج صحراها و شنبادها را، از میان آتش سنگی، بی گزندی، پشت سر خواهد گذشت و روح ایمانت در سوهان حوادث صیقل خواهد خورد و چونان خورشید، برّاق و شفاف تابیدن خواهد گرفت. بلا، تقدیر ناگزیر هر معشوقی است. فرصتی است برای عشق ورزیدن. بلا، پیش از آن که سنگ مَحَکی برای معشوق باشد، شیوه زیبایی برای خودنمایی عشق است. پس اینک ای مرد! این، بلای بزرگ تو و قوم توست که چنین بر شما فرود آمده است. چنین مجالی بر شما غنیمت باد!
تو را و قوم تو را چه باک از گرسنگی؟! چه باک از آتشی که آسمان به صحرا فرو می بارد؟! اینک اگرچه بر آذوقه ای اندک، بسنده می کنید؛ امّا دور نیست آن گاه که روشنای ظفر بر چشمان شما بتابد. بگذارید این رنج ها چونان آتشی، پولاد دل های شما را آبدیده کند؛ دور نیست زمانی که دروازه های مکّه را بر شما بگشایند، از هراس تیغ هایتان که به شجاعت آب داده اید، و دور نیست که بتخانه بزرگ حجاز، معبد یگانه پرستان مؤمن شود. دور نیست زمانی که میراث شکوهمند ابراهیم علیه السلام ، بار دیگر عظمت خفته خویش را باز یابد. دور نیست که کعبه رفیع، تا قرن های بی پایان نگین ارجمندی شود در حلقه عاشقان زائر.
تنها به چنین مژده ای وامیدی است که می شود نه تنها سه سال، بلکه تا هر زمان که لازم باشد، در صحرای خشک، تاب آورد بی آن که لحظه ای پای ایمانی بلغزد، و کلامی به گلایه، در گوش خاک مسجد …
حجم صحرا سراسر سرشار از ایمان است و عشق. حتی غلیظ ترین شنبادی که از این صحرا بگذرد، زلال خواهد شد. نسیمان صبحگاه، هر سحر که تاختن می آغازند، ابتدا سری به شعب ابی طالب می زنند تا از موج بازدم ایمان آورندگان نفسی برگیرند و از این نصیب، فضای حجاز را عطرآگین کنند.
درود به جامعه ای که عاشقانه ایستاد و به زانو ننشست! آری، وقتی که زانو را به قدرت ایمان محکم کنی، وقتی که عشق را نفس بکشی، داغ ترین صحراها به بازدمی گلستان خواهد شد.
(آری ما هم می توانیم بر تاریکی شب غلب شویم و به لطف خدا و مدد خدا سوار بر موج شویم اما زمان شناس و گوش به فرمان فرمانده کل قوا بودن شرط اول برد شماست رییس جمهور محترم)
(آقای رییس جمهور محترم الآن هم ابوجهل صفت تان زمان مراقب این هستند که مبادا مسیر توافق به نفع ایران عزیز اسلامی رغم بخوردابوجهل صفتانی که با چهره های متفاوت وبا شعارهای … کشورمون را به سوی اهداف بیگانان سوق می دهندو…)
آقای رییس جمهور کشور محبوب من ؟
ما همه سرباز ولی زمان ایت الله خامنه ای (حفظه الله)هستیم هردستوری بدهد باجان و دل گوش به فرمان او هستیمو شما هم فرمانده ات ایشان می باشد پس گوش به فرمان رهبرو فرمانده ات باش که سکاندار اصلی نظام ولایی ایشان هستند تا از حمایت رهبر عزیز برخوردارید از حمایت قشرعظیمی از پابرهنگان و خادمان به امام و رهبری می باشیدفرمانده ایکه علامه آیت‌الله حسن‌زاده آملی درباره شخصیتش می فرماید(نقل ازکسی نمی کنم که حیاط دنیوی ندارد می توانید بپرسیدتا به یقین برسید دوستان تئوری پرداز رییس جمهور عزیزمون)
خبرگزاری فارس: علامه آیت‌الله حسن‌زاده آملی در جایی فرموده‌اند: گوش‌تان به دهان رهبر باشد. چون ایشان گوششان به دهان حجت‌بن‌الحسن(عج) است. این جملات وقتی بیشتر معنا پیدا می‌کند که بدانیم صاحب تفسیر المیزان، علامه طباطبایی درباره علامه حسن‌زاده فرموده‌اند: حسن‌زاده را کسی نشناخت جز امام زمان(عج)
مدیرمسئول محترم سایت سلام از لطف تون که مطلب قبلی ام را خطاب به رییس جمهور نمایش عموم گذاشته اید
اکه در نکارش دستوری موردی بود لطفا ویرایش فرمایید(آزادید)
رییس جمهور محترم سلام علیکم
خواستم عرضی به محضر گرامی شما و تئوری پردازان جنابعالی داشته باشم
مافرزندان عاشورا و رمضانیم
ما وارثان و دانش آموختگان مکتب وسیره رسول الله (ص) (شیب ابیطالب ) هستیم
وشما هم رییس جمهوریک کشور اسلامی هستیدکه ملتش برای بقای آن خون دادند و با شرایط اسلامی بودنش به شما رای دادن و زندگی می کنندوشماهم بامحوریت استکبارستیزی بودنتان رای ما را اخذ نمودیدما یاران رسول خدا(ص)هستیم رسولی که سه سال بخاطر عزت اسلام و مسلیمن درسخت ترین زمان خود مقاومت کردندما که الحمداله خدای مهربانی که توجه اش به برکت خون شهدای عزیز برسرعنایت داشته همه چیزرا برخورداریم
دشمنان داخلی(مرفهان بی دردو جاه طلب) و خارجی باید بدانند صلح امام حسن(ع) دیگر تکرار نمی‌شود،
رییس جمهور عزیز چرا از واقعه شیب ابیطالب سخن نمی گویید ؟
چرا نمی گویید ما فرزندان آن رسولی هستیم که….
مابه پشتیبانی این ملت زجرکشیده و انقلابی ؛ عاشورایی دیگر رقم می‌زنیم که فرمانده هایش جوانان امروزی خواهندبود به مرابت قوی تر از فرمانده هانی که شما در آن دوران سپری می کردید و بر آن دوران طلایی افتخار می کنید که قطغا هم همینطور می باشد که ما امروز احساس امنیت و آرامش و صلابت می کنیم؛ ما امروز صلابت دیروز و شوکت امروز را دو چندان می خواهیم دیگر نمی خواهیم آن ذلتی را که پبشینیان ما برای بدست آوردن رفاه آنی تن به ذلتی دهند که جیره خوار بیگانان شویم ما امروز رهبری داریم که تمام عرصه های مدیریتی را تجربه کرده و خودبصیر وصاحب نظر می باشدرهبری داریم که اشراف بر وقایع جهان دارد رهبری که از همه مهمتر سیرسلوک الی الله دارد رهبری که دنیا نتوانسته فریبش دهد رهبری که….
خوب رییس جمهور عزیز می خواهم شما را به دوران تاریخی زمان رسول الله(ص)
پس قدری باماباشیدکسانی که نماینده آنهادر کشور اسلامی و برا ی تحقق آرمان های آن بر مسند یک دولت تکیه زده ایدومنتخب مایید:
شرایط سخت و دشوار امت اسلام در محاصره اقتصادی شعب ابی طالب:
سه سال با آن شرایط حاکم ، بسیار سخت و طاقت فرسا ،آن چنان که صدای ضجه کودکان از بیرون آن شنیده می شد؛زیرا دشمنان قسم خورده هر نوع طعامی را حتی اگر از ناحیه مسافران غریبه در بازارهای مکه عرضه می شد، به سرعت با قیمت بیشتر می خریدند تا مانع رسیدن آن به بنی هاشم شوند.
آقای رییس جمهور عزیز !!!؟؟؟
شما که بهتر می دانید آنان تنها در ماه های حرام(موسم حج) می توانستند از شعب خارج شوند و تنها تعداد محدودی همچون: “هاشم بن عمر “ابوالعاص بن ربیع، داماد پیامبر(ص) “حکیم بن حزام، برادرزاده خدیجه” و گاه علی(ع) شبانگاه مقداری گندم و خرما بر شتر بار می کردند و زمانی که شتر، نزدیک شعب می رسید، آن را رها می کردند و به درون شعب می فرستادند.(ما بنظرشما در آن شرایط قرار گرفتیم که خدای نکرده تن به خواسته های نابرابر آنان بدهیم چیزی را از ما می خواهند که نداشته باشیم در حالی خودشان دارند نه اجازه بده آقای رییس جمهور کشور اسلامی ایکه یکی از اهداف اسلامی بودن و انقلابی بودنش تسلیم نشدن در مقابل زیاده خواهی های مستبدان و زورگویان زمانه و حضورتان در این مسند هم گویای این حقیقت است) آری می گفتیم:
پیامبر (ص) فقط در ایام حج و عمره می‌توانست از دره خارج شود زیرا در سال دوبار زائران به زیارت خانه خدا می‌آمدند: یکی در ایام حج و دیگری در ماه رجب جهت انجام عمره. پیامبر و مسلمانان در این زمان از محل محاصره خارج می‌شدند و غذا و لوازم ضروری را تهیه می‌کردند و با حاجیان تماس می‌گرفتند و آنها را به آئین پاک و نجات‌بخش اسلام دعوت می‌نمودند و از آنها طلب حمایت می کردند و قرآن برایشان می‌خواندند. گاه مشرکان و خصوصا ابولهب، پیامبر را سایه به سایه تعقیب می‌نمود و به مردمی که گرد او جمع می‌شدند می‌گفت: «به حرف‌های او گوش مدارید که دروغگو و ساحر است!»
(آقای رییس جمهور محترم :
ابوجهل صفت تان زمان مراقب این هستند که مبادا مسیر توافق به نفع ایران عزیز اسلامی رغم بخوردابوجهل صفتانی که با چهره های متفاوت وبا شعارهای … کشورمون را به سوی اهداف بیگانان سوق می دهندو…)
“ابوجهل”، “عاص بن وائل”، “نضر بن حارث” و “عقبه بن أبی¬معیط” نگهبانان شعب بودند تا مبادا کسی برای بنی هاشم آذوقه بفرستد.گاه میان اینان و افرادی از بنی هاشم که قصد داشتند آذوقه به شعب وارد کنند، نزاع در می گرفت و افرادی مانند: “ابوالبختری” از هم پیمانان قریش علیه بنی هاشم بر فرزندان بنی هاشم رحم میکرد و به نزاع خاتمه می داد.یک بار هنگام حمل بار به شعب، نگهبانان، آنچنان حکیم بن حزام را مضروب ساختند که تا سه روز بین مرگ و زندگی بود.در طول مدت اقامت در شعب تمام دارایی و اموال خدیجه و ابوطالب مصرف شد و محاصره شدگان به سختی روزگار می گذراندند و به احتمال قوی شرایط سخت آنجا، باعث مرگ آن دو نفر شد که چندی پس از خروج از شعب رخ داد.
آقای رییس جمهور عزیز این حصر اقتصادی و سیاسی شکسته می شود و شما بر اساس اراده الهی حاکم خواهیدشد
دوران سخت و طاقت فرسای شیب ابیطالب می تواند راهگشا و امیدی به این برهه ی حساس کشورمون باشد:
(( گرچه این صحرا سخت تشنه است و سوزان؛ اگرچه پیشنهادها و توفان های رنج، تو را محاصره کرده اند؛ امّا اراده استوار و قلب صخره وار تو رنج صحراها و شنبادها را، از میان آتش سنگی، بی گزندی، پشت سر خواهد گذشت و روح ایمانت در سوهان حوادث صیقل خواهد خورد و چونان خورشید، برّاق و شفاف تابیدن خواهد گرفت. بلا، تقدیر ناگزیر هر معشوقی است. فرصتی است برای عشق ورزیدن. بلا، پیش از آن که سنگ مَحَکی برای معشوق باشد، شیوه زیبایی برای خودنمایی عشق است. پس اینک ای مرد! این، بلای بزرگ تو و قوم توست که چنین بر شما فرود آمده است. چنین مجالی بر شما غنیمت باد!
تو را و قوم تو را چه باک از گرسنگی؟! چه باک از آتشی که آسمان به صحرا فرو می بارد؟! اینک اگرچه بر آذوقه ای اندک، بسنده می کنید؛ امّا دور نیست آن گاه که روشنای ظفر بر چشمان شما بتابد. بگذارید این رنج ها چونان آتشی، پولاد دل های شما را آبدیده کند؛ دور نیست زمانی که دروازه های مکّه را بر شما بگشایند، از هراس تیغ هایتان که به شجاعت آب داده اید، و دور نیست که بتخانه بزرگ حجاز، معبد یگانه پرستان مؤمن شود. دور نیست زمانی که میراث شکوهمند ابراهیم علیه السلام ، بار دیگر عظمت خفته خویش را باز یابد. دور نیست که کعبه رفیع، تا قرن های بی پایان نگین ارجمندی شود در حلقه عاشقان زائر.
تنها به چنین مژده ای وامیدی است که می شود نه تنها سه سال، بلکه تا هر زمان که لازم باشد، در صحرای خشک، تاب آورد بی آن که لحظه ای پای ایمانی بلغزد، و کلامی به گلایه، در گوش خاک مسجد …
حجم صحرا سراسر سرشار از ایمان است و عشق. حتی غلیظ ترین شنبادی که از این صحرا بگذرد، زلال خواهد شد. نسیمان صبحگاه، هر سحر که تاختن می آغازند، ابتدا سری به شعب ابی طالب می زنند تا از موج بازدم ایمان آورندگان نفسی برگیرند و از این نصیب، فضای حجاز را عطرآگین کنند.
درود به جامعه ای که عاشقانه ایستاد و به زانو ننشست! آری، وقتی که زانو را به قدرت ایمان محکم کنی، وقتی که عشق را نفس بکشی، داغ ترین صحراها به بازدمی گلستان خواهد شد.
(آری ما هم می توانیم بر تاریکی شب غلب شویم و به لطف خدا و مدد خدا سوار بر موج شویم اما زمان شناس و گوش به فرمان فرمانده کل قوا بودن شرط اول برد شماست رییس جمهور محترم)
(آقای رییس جمهور محترم الآن هم ابوجهل صفت تان زمان مراقب این هستند که مبادا مسیر توافق به نفع ایران عزیز اسلامی رغم بخوردابوجهل صفتانی که با چهره های متفاوت وبا شعارهای … کشورمون را به سوی اهداف بیگانان سوق می دهندو…)
آقای رییس جمهور کشور محبوب من ؟
ما همه سرباز ولی زمان ایت الله خامنه ای (حفظه الله)هستیم هردستوری بدهد باجان و دل گوش به فرمان او هستیمو شما هم فرمانده ات ایشان می باشد پس گوش به فرمان رهبرو فرمانده ات باش که سکاندار اصلی نظام ولایی ایشان هستند تا از حمایت رهبر عزیز برخوردارید از حمایت قشرعظیمی از پابرهنگان و خادمان به امام و رهبری می باشیدفرمانده ایکه علامه آیت‌الله حسن‌زاده آملی درباره شخصیتش می فرماید(نقل ازکسی نمی کنم که حیاط دنیوی ندارد می توانید بپرسیدتا به یقین برسید دوستان تئوری پرداز رییس جمهور عزیزمون)
خبرگزاری فارس: علامه آیت‌الله حسن‌زاده آملی در جایی فرموده‌اند: گوش‌تان به دهان رهبر باشد. چون ایشان گوششان به دهان حجت‌بن‌الحسن(عج) است. این جملات وقتی بیشتر معنا پیدا می‌کند که بدانیم صاحب تفسیر المیزان، علامه طباطبایی درباره علامه حسن‌زاده فرموده‌اند: حسن‌زاده را کسی نشناخت جز امام زمان(عج)
مدیرمسئول محترم سایت سلام از لطف تون که مطلب قبلی ام را خطاب به رییس جمهور نمایش عموم گذاشته اید
اکه در نکارش دستوری موردی بود لطفا ویرایش فرمایید(آزادید)