اعتراف یا اعتراض سیف؟!
بصیر/ یاسین قاسمی دانشجوی کارشناسی علوم سیاسی
سفر رئیس بانک مرکزی به واشنگتن و سخنرانی وی در شورای روابط خارجی آمریکا درباره مسائل اقتصادی مربوط به توافق پسابرجام، نشان داد که در رأس ارکان دولت یازدهم تا چه اندازه عدم هماهنگی و تناقضگویی وجود دارد.
سیف در این سخنرانی گفت «ایران هنوز به اقتصاد جهانی وصل نشده است و باید اجازه استفاده از سیستم مالی آمریکا و امکان لمس تراکنشهای مالی ایران به سیستم مالی آمریکا داده شود».
صحبتهای مقامات دولتی سراسر تناقض است، چنان که در داخل کشور مدام میگویند که تحریمها رفع شده و آن را چماقی بر سر منتقدان میکنند اما در خارج کشور حقیقت را میگویند و از بیثمر بودن برجام حرف میزنند.
ظریف نیز همیشه از رفع تحریمها در داخل میگوید اما در ماه گذشته در اجلاس مونیخ از بانکهای اروپایی به علت عدم همکاری با ایران به دلیل کارشکنیهای امریکا انتقاد میکند!
از طرفی دیگر نیز آقای عراقچی نیز دو هفته پیش در گفتوگوی ویژه خبری شبکه دو به صراحت میگوید «آمریکا در رفع تحریمها همکاری نمیکند، کارشکنی هم میکند و همچنین در نقل و انتقال ۱۰۰میلیارد دلار پول آزاد شده، همچنان مشکل داریم».
سیف در ادامه نیز گفت «ایران همچنان مشکلاتی برای دسترسی به داراییهای مسدود شده خود، که یکی از نتایج حاصل از توافق هستهای باید باشد، دارد … اگر اقدامات اخیر آمریکا علیه ایران منجر به رویارویی ایران با بانکهای بینالمللی شود توافق هستهای شکست خواهد خورد».
جالب اینجا است که سیف هشدار میدهد که با ادامه این روند، «توافق هستهای شکست خواهد خورد!».
زمانی که طرف ایرانی همه تعهدات خود را کامل انجام دهد و هر آنچه را که غرب مقرر کرده را بپذیرد دیگر شکست توافق هستهای برای طرف مقابل اهمیتی ندارد، اگرچه هیئت ایرانی به این امر واقف است که در توافق هستهای به آنچه که دل بسته بود نرسید اما به دلیل منافع حزبی و زودگذر جناحی نمیتواند آن را اعلام کند.
بینتیجه بودن اثرگذاری تحریم ها برای امریکا در حال اثبات بود که دولتمردان با اهداف سیاسی و عدم توجه به اقتصاد تولیدی و نگاه به درون همه چیز را به سوی تحریمها چرخاندند و دشمن را به کارآمد بودن آن امیدوار کردند.
از سوی دیگر سیف در مصاحبه با شبکه بلومبرگ گفت «تقریبا هیچ چیز از این توافق که در ۱۶ژانویه اجرایی شد عاید ایران نشده است».
اکنون برای اینکه پول پرداختی تامینکنندگان کالا را بپردازیم نیاز به تبدیل ارز داریم که این، نیازمند دسترسی به نظام مالی آمریکا است. به این دلیل که استفاده بانکهای ایرانی از خدمات دلاری بدون ارتباط مستقیم با نظام بانکی آمریکا غیرممکن است.
اصولا اگر دولت ذوق زدهای سرکار باشد و در اجرای تعهدات و اجرای کامل وظایف خود اقدام کند، بصورت تلویحی امریکا را مطمئن میسازد که هزینه عدم اجرای تعهدات در اندازه صفر خواهد بود و با منع ایران از همکاری با بانک های آمریکایی و حتی معاملات دلاری؛ تعلل و ترس شرکتها در راستای همکاری با ایران را موجب میشود، چرا که با مشاهده این امر که آمریکا همچنان دل در گرو این تحریمها دارد، شرکتها و بانکها احتمال وجود تحریمها را بسیار قویتر از رفع آنها میدانند و از همکاری با ایران سر باز میزنند.
با تمام این تفاسیر، نکته قابل تامل این است که رئیس جمهور در اسفند ۹۴ در مورد لغو همه تحریمها میگوید «البته مردم میخواهند همه تحریمها برداشته شود، این اشکالی ندارد. ما به تیم مذاکره کننده اجازه میدهیم باز هم مذاکره کنند و در آن مذاکرات هم حتما به نتیجه خواهیم رسید.»
اینها در صورتی است که دولت بهتر از همه میداند که اگر اجرای برجام با شکست مواجه شود، گام دوم، سوم و غیره طنزی بیش نیست.