مسئولان به چند کشته برای تکمیل جاده ساری تاکام رضایت میدهند/از ندانمکاریها تا فوت پیمانکار
بصیر، مردم منطقه ساری به تاکام بهار ۸۹ را خوب بهیاد دارند روزی که عملیات جاده ساری این مسیر در برنامه کاری مسئولان استانی قرار گرفت.
هماکنون در این پنج بهاری که گذشته، چهمقدار پیشرفت فیزیکی داشت، اصلاً ضرورت احداث این جاده برای چیست؟ چند نفر در این جاده بهدلیل نداشتن عرض مناسب، وجود پیچهای خطرناک، سرسری بودن جاده، نداشتن علائم مناسب رانندگی، جان باختند؟
چند نماینده برای بهسازی و احداث این جاده قول مساعد دادند، راستی پای اعضای شورای اسلامی شهر هم به احداث جاده ساری به تاکام نیز باز شده بود! بعضیها که سودای نمایندگی در سر داشتند، پای اعضای کمیسیون عمران مجلس را به این محور کشاندند، نتیجه چی شد؟ بدتر از بد، ایجاد پرتگاه در کنار جاده، برش نامناسب جاده، ایجاد موانع و بلاتکیلف بودن طرح به بهانههای مختلف، یک روز قیر هست، آدمش نیست، یک روز آدمش هست، قیر نیست.
دو سال اجرای این پروژه بهدلیل فوت پیمانکار تعطیل شد، پس از رایزنی و انتخاب پیمانکار این روزها اعلام شد که مصالح برای تکمیل طرح نیست.
لابد دو روز دیگر هم اعلام میشود بهدلیل وجود تحریم، کشور مشکل اعتباری دارد، بماند که مسئولان آب، برق و لابد در روزهای آینده گاز هم تأسیساتشان را اینجا پهن میکنند، مشکل برای اجرای طرح بهوجود میآورند و زمان از دست میرود.
این روزها نیز شنیده شده که پیمانکار طرح برای تهیه مصالح با مشکل مواجه هست؛ واقعاً مشکل اجرای طرح در کجاست؟ مردم تا چهوقت باید تاوان ندانمکاری مسئولان را پس بدهند؟ آیا طرح جامعی که قرار است در حد ملی برگزار شود، مسئول شرکت برق میتواند بهدلیل نداشتن اعتبار از انتقال ادوات خویش شانه خالی کند؟ متولی آب استان مازندران چرا نسبت به جمعآوری تأسیسات طرح ملی اقدام نمیکند.
آیا واقعاً این راه و رسم کنار هم قرار گرفتن دولت و ملت است، چهطور از پدری که در غم از دست دادن جوانش در این محور بهدلیل نداشتن عرض مناسب جاده، انتظار است که با دولت همدلی و همزبانی کند.
مردم، برادری و وفاداری خویش را به دولت و نظام بهخوبی اثبات کردند و رهبری نیز این موضوع را بهخوبی در سخنرانی اخیر خویش و حتی در سخنرانی ابتدای سال، تأکید کردند؛ حال برای قرار گرفتن در کنار مردم، چه برنامهای در دستور کار مسئولان است؟
بلاغ