سبد کالا، گدا پروری یا حق السکوت؟

بصیر/

در ابتدا باید از دغدغه ای که دولت محترم دکتر روحانی نسبت به موضوع معیشت مردم به ویژه افراد کم درآمد و مستضعف دارد تشکر کنیم اما لازم دانستیم در ادامه رسالت خطیر خود نکاتی را نیز گوش زد نمائیم.

سبد کالا هدیه ای از دولت تدبیر و امید در آستانه ورود به سالروز پیروزی انقلاب اسلامی است، سبدی که بسیاری از مردم کشور را در این هوای سرد به صف های طولانی و بی انتها کشاند تا این تحفه اجباری را به هر سختی دریافت کنند.

به نظر نویسنده حق مردم ایران این نیست که این طور به بازی گرفته شوند، مردمی که امتحان خود را پس داده اند و همیشه در تمام صحنه های انقلاب حضور داشتند و حتی پس از آن نیز با حضور پرشور خود توطئه ها و خدعه های دشمنان را کمرنگ و خنثی نمودند.

بسیاری معتقدند که دولت با این حرکت دچار اشتباهی بزرگ شده است، اشتباهی که باید هرچه زودتر جلوی آن گرفته شود، اینکه مردم کشور حق دارند از نعمت ها و ثروتهای این کشور استفاده نمایند حرف و حدیثی نیست اما آیا این نحوه توزیع و خدمات دهی شکل مناسبی دارد؟

به نظر می رسد دولت تدبیر و امید در این برهه از زمان دچار غفلت شده است و بی تدبیر عمل نموده و به نکات ریز این امر توجه نکرده است.

اینکه مردم برای قرار گرفتن در ابتدای صف ساعت ها زودتر و قبل از طلوع آفتاب در مراکز توزیع سبد کالا حضور می یابند، اینکه وضعیت بسیاری از مردم ما برای دریافت سبد کالا نامشخص است، یا اینکه در هنگام قرارگرفتن در صف برای چند نوبت جلو و یا عقب بودن با یکدیگر گلاویز می شوند و حتی تعدادی نیز در درگیری با یکدیگر کشته می شوند همه و همه مشکلاتی است که دولت محترم تدبیر و امید باید پاسخگوی این امر باشند.

در حالیکه مردم در غرب استان مازندران و گیلان برای تردد و زندگی و یا برای دسترسی به اولین نیازهای روزمره خود با مشکل مواجه هستند این سبد در حال توزیع است، به نظر نویسنده بهتر بود به جای اینکه این سبد که دوستان آنرا سبد گدایی نامیده اند توزیع گردد به حال مردم بحران زده غرب مازندران بیشتر توجه میکردند تا پس از چند روز حال و روز آنان بهتر از این می بود.

ناگفته نماند عده ای نیز معتقدند این سبد در واقع نوعی حق السکوت برای مردم ولایی ایران است، با توجه به اینکه در مواضع هسته ای طوری عمل کرده ایم که وقتی در ۸ سال گذشته غرب و متحدینش جرات زبان درازی چند سانتی متری را هم نداشتند امروز با دستانشان قفل های تاسیسات هسته ای را به هم می کوبند و حتی کلید آقای روحانی که در زمان انتخابات بسیار راهگشا خوانده شده بود نیز توان بازگشایی آنها را ندارد این سبد کالا برای سرگرمی مردم و قرار گرفتن در صف های طویل و گذراندن زمانهای طولانی برای تحویل آن اهدا می شود و البته اگر فرد مورد نظر بتواند آنرا صحیح و سالم از آن جمعیت بیرون بیاورد و این امر موجب می شود مردم چند وقتی را نسبت به این امر سرگرم و مشغول باشند و به سراغ اخبار مربوط به حقوق مسلم هسته ای خود نروند.

به هر حال امروز به نظر می رسد که دولت تدبیر و امید باید تدبیر بیشتری به خرج دهد و اگر آقای روحانی رئیس جمهور منتخب مردم ایران، ما را هم همانند نظردهندگان مذاکرات ژنو که بسیاری از آنان اساتید برجسته حوزه و دانشگاه بودند بی سواد نخواند و تاب و توان انتقاد را داشته باشد باید به فکر چاره ای برای برون رفت از این مشکل داشته باشد تا هرچه زودتر این اوضاع نابسمان رو به بهبودی بگذارد.

به نظر می رسد که این گونه نحوه تکریم ملت از سوی دولت ره به جایی نخواهد برد و حتی منزلت و شخصیت افراد جامعه را هم زیر سوال می برد که از دولت محترم می خواهیم موانع و مشکلات را هر چه سریعتر برای خدمت رسانی بهتر به این مردم حل و فصل نماید.