حقوق بشر! دست مایه دست یابی ظالمانه به منافع
بصیر/
بازهم استکبار در امور داخلی ایران دخالت می کند و این بار از درب نقض حقوق بشر به دنبال دست یابی به اهداف خود می باشد، کاری که حتی به نظر کارشناسان غربی نیز دیگر فایده ای ندارد و به وسیله آن در افکار عمومی ایران تنش ایجاد نخواهد کرد.
در یک اقدام جالب وزارت خارجه آمریکا در گزارش سالانه حقوق بشر خود، کشورهای مختلف از جمله ایران را به نقض موازین حقوق بشر متهم کرد.
حقوق بشر برای اولین بار پس از جنگ جهانی دوم و با جنایات هولوکاست بر سر زبانها افتاد و در مجمع عمومی سازمان ملل متحد با تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر در پاریس به رسمیت شناخته شد.
در حالی آمریکا در این گزارش با تهمت به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و یادآوری وقایع سال 88 و عدم آزادی بیان در کشور و نادیده گرفته شدن رای مردم در انتخابات دولت دهم از نقض حقوق بشر در ایران دم می زند که گویی راسخ ترین کشور در ایجاد صلح جهانی و عدم نقض حقوق به حقه بشر می باشد اما لازم به یادآوری می باشد که ایران کشوری است که برای اولین بار ابداع کننده منشور حقوق بشر بوده، منشور حقوق بشر کوروش موسوم به استوانه کوروش استوانه سفالینی که در سال 539 قبل از میلاد به فرمان کوروش هخامنشی شاهنشاه ایران ساخته شد و از آن سال تا به کنون این واژه ارزشمند در فرهنگ لغت و ادبیات رفتاری کشور در حال درخشیدن است.
حقوق بشری که دست مایه کشورهایی چون آمریکا و متحدینش برای دست یابی به منافعشان در خارج از مرز و بوم خود شده است و به بهانه آن به قتل و غارت، بی خانمانی و جنگ افروزی پرداخته است و معترضین رفتارهای بی اساس و پلید خود را سرکویب می کند.
امروز آمریکایی دم از نقض حقوق بشر در ایران می زند که خود ید طولایی در این زمینه دارد و باید دید که تعریف آنها از این موضوع چیست؟ هنوز آثار حملات شیمیایی و هسته ای به هیروشیما و ویتنام در نوزادان آن کشور ها تجلی می گردد، نسل کشی مسلمانان در میانمار همچنان ادامه دارد، آفریقای جنوبی به صحنه قتل و کشتار مسلمانان بدل گشته است و مردم بی دفاع فلسطین با خاطرات بیش از 50 سال زندگی در سایه هیجان و ترس را ادامه می دهند، اگر اینها حقوق بشر می باشد و دفاع از ملت های مظلوم حمل بر نقض آن دارد باید بداند که ما به این نقیصه ادمه می دهیم و هیچ قدرتی جلودارمان نخواهد بود.
امروز آمریکایی دم از آزادی بیان، حقوق بشر و نادیده گرفته شدن رای انتخاباتی در ایران در سال 88 می زند که خود الزایمر بزرگ تاریخی نسبت به انتخابات سال 2000 میلادی در کشورش گرفته است، از میان ده ها حزب موجود در آمریکا تمامی احزاب باید خود را به دو جناح دموکرات و جمهوری خواه بچسبانند و فقط از میان این دو حزب باید یک رئیس جمهور خارج شود و در آن سال نیز به دستور دیوان عالی آمریکا امر به ریاست جمهوری جورج بوش داده شد و رای میلیون ها نفر را نادیده گرفت.
کشور مستکبری که حتی تا تعطیلی چند وزارت خانه مهم به دلیل مشکلات اقتصادی ناشی از ایجاد جنگ های مغرضانه آن هم به بهانه نقض حقوق بشر ساختگی خود پیش رفت، مشکلات اقتصادی و بدهی های تریلیون دلاری که از این کشور در فضای بین المللی به جا مانده است و مهمترین علت آن هزینه های هنگفت و سرسام آور حضور در چند کشور چون افغانستان، پاکستان و عراق و … است.
آنها به بهانه نقض حقوق بشر و دست یابی ایران به سلاح هسته ای حقوق به حقه ایرانیان را نیز نقض کرده اند، تحریم های سختی که از سوی آمریکا و متحدین استخوان نجسش بر پیکره اقتصاد کشور تا مرز ایجاد بیماری روانی برای ایران یش رفت که به حمد الله وجود رهبری بزرگ و عالم و تدابیر ویژه و مقاومت مردم صبور ایران ره به جایی نبرد و اساس و پایه انقلابمان نیز مستحکم تر گردیده است.
آمریکا باید بداند که نشر و ارائه چنین گزارشاتی هرگز در کشور ایران خریدار نداشته و صرفا مصرف داخلی دارد تا از هیجان روانی ایجاد شده علیه خود در برابر ملت خود بکاهد، آنها باید بدانند که کشور متمدن ایران سالهاست که به دنبال ایجاد صلح جهانی مبتنی بر دستورات الهی و اسلامی است و هرگز از عقاید خود عقب نشینی نمی کند و اگر به زعم آنها این تفکرات، افکاری متضاد با حقوق بشر ارائه شده از سوی انها دارد مفتخر است که با جدیت بیشتر به دنبال تثبیت این امر باشد و در این زمینه از هیچ تلاشی فروگذار نخواهد کرد.