تقویم تاریخ – 8فروردین

بصیر،
1333ش:در این روز در سال 1333 انتظام وزیر امور خارجه وقت در گزارشی که برای طرح در پارلمان ایران تهیه شده بود استدلال کرد که بستن قرارداد فروش نفت و هرگونه معاملات مربوط در خارج از مرزهای ایران با قانون ملی شدن نفت مغایرت ندارد و این قانون مربوط به کنترل بهره برداری در داخل کشور است!. به این ترتیب هرگونه راه بر کنسرسیوم نفت هموار شد. کنسرسیوم شرکتهای هشت گانه خارجی مربوط به نفت ایران از 22 فروردین 1333 رسما کار خود را آغاز کرد و نمایندگان آن به تهران وارد شدند و مذاکرات آنان با مقامات ایران از 25 فروردین همین سال در کاخ سعدآباد آغاز شد و سه روز ادامه داشت.
1342ش:هشتم فروردین 1342، دولت وقت کل درآمد ده ساله پس از 28 مرداد سال 1332 ایران از نفت خودرا دو میلیارد و پانصد میلیون دلار (هر سال به طور متوسط 250 میلیون دلار) اعلام کرد.
جزئیات این درآمد در گزارش مربوط نیامده بود. این درآمد شامل صادرات (توسط کنسرسیوم) و مصرف داخله بود. در آمد سالانه ایران از نفت خود در سال 1386 بیش از300 برابر آن زمان بود. جمعیت ایران در این فاصله (45 ساله) سه برابر شده است. در آن سالها، رقم مهاجران ایرانی در کشورهای دیگر به چهار هزار تن نمی رسید حال آنکه اینک طبق برخی گزارش ها حدود چهار میلیون نفر است؟!.
1386ش:وزارت نفت جمهوری اسلامی ایران اعلام کرد که استخراج روزانه نفت در ایران در آخرین روز سال 1386 هجری خورشیدی (19 مارس 2007) از چهار میلیون و دویست هزار بشکه تجاوز کرد. بالاترین رقم استخراج در آن سال؛ چهار میلیون و دویست و ده هزار بشکه در روز بوده است. 19 مارس (29 اسفند) سالروز ملی شدن نفت ایران است.
طبق یک گزارش رسمی، دو میلیون و پانصد هزار بشکه از نفت استخراجی روزانه ایران صادر و بقیه به مصارف داخلی می رسد. اعلامیه وزارت نفت در روزی منتشر شده بود که بهای نفت خام در بازار نیویورک به هر بشکه 110 دلار رسیده بود که رکورد تازه ای بود. وزیر نفت جمهوری اسلامی قبلا اظهار اطمینان کرده بود که تولید نفت ایران بازهم افزایش یابد.
از آنجا که ذخایر نفت براثر استخراج، پایان می یاید هرچه که حجم استخراج بیشتر شود تخلیه ذخایر سریعتر خواهد بود و نسلهای بعدی فاقد نفت خواهند شد.
1336ش:کنراد آدنائر صدر اعظم آلمان غربی هشتم فروردین 1336 برای مذاکره با مقامات ایران به ویژه در زمینه های اقتصادی وارد تهران شد و اقامت او پنج روز طول کشید.
وی نخستین صدراعظم آلمان پس از جنگ جهانی دوم بود که از ایران دیدن کرد. در آن زمان برخاک آلمان که نیروهای دول فاتح جنگ در آنجا مستقر بودند دو دولت حکومت می کرد و این سرزمین به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم شده بود.
آدنائر در طول اقامت در تهران سعی کرد که ایرانیان را از گسترش داد و ستد تجاری با آلمان شرقی (آلمان کمونیست) دلسرد کند و از نزدیک شدن به آن برحذر دارد.
هنگام سفر آدنائر به تهران، آلمانی ها سرگرم اجرای چند پروژه در ایران بودند از جمله ایجاد فروشگاه فردوسی (واقع در خیابان فردوسی تهران) که وابسته به دولت بود و انواع کالا را عرضه می داشت. هدف از تاسیس فروشگاه فردوسی که قرار بود پس از یک دوره تجربه آزمایش، افزایش یابند رها شدن ایران از دست دکان و دکانداری بود که کنترل آنها از لحاط مرغوبیت اجناس، بهداشتی بودن محیط و کالا، کنترل قیمت ها، دریافت مالیات دولت و اجرای ضوابط «خرید و فروش و پس گرفتن» امکان پذیر نبود. در تاریخ اقتصاد ایران، از فروشگاه فردوسی به عنوان مادر فروشگاههای دولتی «شهر و روستا» نام می برند – برنامه خوبی که دنبال نشد و دکانداری در ایران باقی مانده است که روشی کهنه و قدیمی است.
ایرانیان به لحاظ همنژادی همواره با ژرمن ها (آلمان و اتریش) روابط حسنه داشته اند و ایران به خاطر همین احساس دوستی، در دوران دو جنگ جهانی قرن بیستم آسیب فراوان دید. خوب است که به بانو مرکل توصیه شود تا تاریخ روابط دو ملت را مرور کند و برضد ملت ایران وارد دسته بندی ها نشود و بیانیه ندهد. وی تنها صدر اعظم در تاریخ آلمان است که رفتار غیردوستانه نسبت به ایران از خود نشان داده است – ایرانی که دو بار به خاطر داشتن احساس دوستی نسبت به آلمانی ها اشغال نظامی شد و آسیب دید. پس از جنگ جهانی دوم، باز این ایران بود که داد و ستد گسترده با هر دو آلمان برقرار کرد.
1339ش:هشتم فروردین 1339 موافقتنامه تازه ایران و آمریکا که تنظیم و امضاء شده بود مبادله شد. طبق این موافقنامه دولت ایران قبول کرده بود که از آن پس شرکتهای راه سازی آمریکا هم بتوانند در مناقصه های مربوط به تکمیل شبکه راههای ایران شرکت کنند. تا آن زمان شرکتهای انگلیسی به این مناقصه ها راه می یافتند. انتقاد روزنامه ها از وضعیت نامساعد راه اسفالته تهران – قزوین به امضای موافقنامه ایران و آمریکا کمک کرده بود. این راه توسط یک کمپانی انگلیسی دوباره سازی شده بود.
مقام دولتی که مبادله موافقنامه ایران و آمریکا را اعلام داشت گفت که سعی خواهد شد که توسعه راههای فرعی کشور به آمریکاییان واگذار شود!.
193م:پابلیوس هلویوس پرتیناکس Pulius Helvius Pertinax امپراتور 67 ساله روم 28 مارس 193 در کاخ خود به دست سربازان رومی ترور شد.
وی که زمانی ژنرال بود و در سوریه با ارتش ایران جنگیده بود، پس از برگزیده شدن به سمت امپراتور، مبارزه سختی را با فساد اداری و اعمال نفوذ قدرتمداران در دستگاههای دولتی و معاملات آغاز کرده بود و از جمله دست افسران گارد امپراتوری را از هرگونه سوء استفاده کوتاه کرده بود. به همین سبب در فاصله 87 روز دو بار بر ضد او کودتا شد و سرانجام 28 مارس، یک واحد نظامی مرکب از سیصد تن که بر ضد او تحریک شده بودند، بدون این که گارد محافظ کاخ امپراتوری مقاومت کند به داخل کاخ هجوم بردند و پرتیناکس را کشتند.
2004م:در پی یک هفته تظاهرات و اعتراض به انتخابات سال 2004 جزیره تایوان، شنبه 27 مارس این سال شمار معترضین که در میدان مقابل ساختمان حکومت این جزیره و خیابانهای اطراف آن جمع شده و شعار می دادند از 500 هزار تن تجاوز کرده بود. این جمعیت خواستار شمارش مجدد آراء بودند، زیرا که «چن شوی ـ بیان» تنها با 30 هزار رای اضافی خود را برنده اعلام کرده بود، حال آن که عدم دقت در شمارش آراء مشاهده شده بود.
در انتخابات تعیین حاکم تایوان و معاونش بیش از 13 میلیون تن رای داده بودند. معترضین همچنین مدعی بودند که روز پیش از انتخابات، چون «چن» می دانست که آراء لازم را به دست نخواهد آورد با طرح نقشه، و به منظور جلب عطونت مردم نسبت به خود، یک صحنه سوء قصد به خود ترتیب داده بود که به اجرا درآمد، ولی از تیرانداز اثری به دست نیامد!. معترضین در این زمینه هم درخواست رسیدگی داشتند. چن و حزب او خواهان استقلال تایوان و جدا شدن از چین بودند که در انتخابات مارس 2008 شکست خوردند و حکومت تایوان دوباره به دست حزب کومینتانگ افتاد که معتقد به وجود یک چین در جهان است.
در جریان تظاهرات یک هفته ای تایوان در مارس 2004، دولت چین که تایوان را جزیره یاغی خود می داند اخطار کرده بود که اگر نظم تایوان برهم خورد ساکت نخواهد نشست و دست به اقدام لازم خواهد زد. چین در عین حال به دولت آمریکا که پیروزی «چن» را در انتخابات تایوان تبریک گفته بود رسما اعتراض کرد و این عمل آمریکا را یک مداخله در امور چین اعلام داشت.
تظاهر کنندگان تایوان عمدتا از اعضای حزب ملی گرای «کومین تانگ» بودند که با اعلام استقلال تایوان مخالفند.
سرانجام « چن » که خود را با پانصد هزار معترض رو به رو دید، (با هدف بازگردانیدن آرامش) بامداد یکشنبه قبول کرد که اگر معترضین به دادگاه دادخواست دهند و قاضی به دوباره شماری آراء حکم دهد، وی این حکم را به اجرا خواهد گذارد.
در پی این موافقت، پلیس از معترضین خواست که پراکنده شوند و سپس برای متفرق ساختن آنان به زور متوسل شد.
تظاهرات پانصد هزار نفری در تایوان تا 27 مارس 2004 سابقه نداشت.
شکست «چن» در انتخابات مارس 2008 خیال چین و آمریکا، هردو را تا حدی آسوده ساخت زیرا که چین از دهها سال پیش اخطار کرده است که اگر تلاشی برای جدایی تایوان صورت گیرد به ارتش متوسل خواهد شد و دولت آمریکا که در خاورمیانه درگیر و با رکود اقتصادی رو به رو است نمی خواهد در تنگه تایوان با قدرت عظیم چین هم وارد معارضه شود. مسئله تایوان از سال 1949 که ملیون از خاک اصلی به این جزیره فرار کردند به وجود آمده و بزرگترین مسئله برای چین شده است.
2007م:رئیس جمهور گرجستان که فارغ التحصیل دانشگاه از آمریکاست و با انقلاب مخملی روی کارآمده است و می کوشد که کشورش را وارد «ناتو» کند در نیمه مارس 2007 اعلام کرد که آماده است شماری نظامی به افغانستان بفرستد تا در زیر پرچم ناتو! در آن کشور مستقر شوند. دولت شوروی در دهه 1980 چند واحد گرجی را با همین هدف به افغانستان فرستاده بود که صدای اعتراض غرب بلند شده بود که چرا باید شوروی در افغانستان استقرار نظامی داشته باشد و متعاقب آن، آمریکا در خاک پاکستان و با کمک های مالی دولت سعودی، برای مبارزه با روس ها گروههای مسلح به وجود آورد و به افغانستان فرستاد که 13 تا 15 هزار نظامی شوروی به دست آنان کشته شدند و القاعده و طالبان دنباله آنان بودند (طرح برزینسکی مشاور وی|ه جیمی کارتر).این فشارها بود که سبب تخلیه نیروهای شوروی شد.
برخی از مفسران با توجه به اظهارات (نیمه مارس 2007) رئیس جمهور گرجستان نوشته بودند: استقرار گرجی ها در افغانستان زیر پرچم ناتو، بله! و زیر پرچم مسکو، نه.
این مفسران افزوده بودند که پافشاری فعلی غرب در استقرار نیرو در قفقاز بالاخره صدای روس ها بلند خواهد کرد و دست به واکنش جدّی خواهند زد. مرور زمان نشان داد که این پیش بینی درست بود و در سال 2008 میان روسیه و گرجستان برخورد نظامی روی داد و غرب حساب کار خودرا کرد.
رئیس جمهور گرجستان در آن سال (با هدف نزدیک شدن هرچه بیشتر به دولت واشنگتن) همچنین قول داده بود که درصورت درخواست آمریکا شمار نیروهای آن کشور در عراق را هم افزایش دهد.
گرجستان در پایان دور اول جنگهای روسیه با ایران (اوایل قرن نوزدهم)، طبق قرارداد گلستان از وطن ما جدا شد.
2007م:رابرت مولر مدیر وقت پلیس امنیت داخلی آمریکا (اف. بی. آی.) در مارس 2007 از مردم این کشور به خاطر کار غیرقانونی که برخی از مامورانش کرده بودند پوزش طلبید. عکس، او را پس از قرائت پوزش خواهی و ترک میز خطابه نشان می دهد. ماموران اف بی آی متهم شده بودند که بدون ارائه دلیل و کسب مجوز قاضی، اطلاعات خصوصی شماری از آمریکاییان را جمع آوری کرده بودند از جمله فهرست شماره تلفن هایی که به آنان شده بود و یا آنان به آن شماره ها تلفن کرده بودند و نیز حسابهای بانکی و معاملاتشان و حتی مکاتبات با «ای میل». پلیس تنها در موارد اضطراری می تواند بدون حکم قاضی دست به چنین اقدامی بزند و در اولین فرصت دادگاه را درجریان کار خود بگذارد که چنین نشده بود و ماموران در مراجعه به شرکت های تلفنی، همه موارد را اضطراری وانمود کرده بودند. در پی اعتراض کنگره (مجلسین مقننه) و تایید ضمنی آن از سوی مقامات دادستانی کل، مدیر اف بی آی عذرخواهی کرد.
برغم این عذرخواهی، بعدا نیز گزارش های متعدد در زمینه ادامه این استراق سمع ها انتشار یافته است.
1738: پارلمان انگلستان به دولت اسپانیا اعلان جنگ داد.
1794: موزه لوور louvre فرانسه که از اوت 1794 به روی مردم باز شد در 28 مارس عمومی اعلام گردید. این موزه در ردیف موزه واتیکان در نوع خود از مهمترین موزه های جهان بشمار می رود.
1797: ناتانیل بریگز nathaniel briggs در نیو همشایر آمریکا نخستین ماشین لباسشویی را که ساخته بود به معرض تماشا گذارد.
1866: نخستین آمبولانس جهان که با اسب کشیده می شد آغاز بکار کرد.
1854: در جریان جنگهای کریمه، انگلستان و فرانسه به دولت روسیه اعلان جنگ دادند و در این جبهه علیه این کشور وارد جنگ شدند. این جنگه بر سر قدرت و رقابت های استعماری اروپاییان بود.
1868:ماکسیم گورکی (الکسی پشیکوف) نویسنده توانای روس و حامی ستمدیدگان و استثمار شدگان به دنیا آمد.
1910: نخستین هواپیما از روی آب به پرواز در آمد. این کار در فرانسه انجام گرفت و از آن پس ساخت هواپیماهایی که به جای فرودگاه زمینی از دریا برای فرود آمدن و بلند شدن استفاده می کردند رایج شد.
1917: دولت عثمانی که بر فلسطین حکومت می کرد دستور داد که یهودیان از تل اویو و جافا تبعید شوند.
1033: استفاده از مایکرو فیلم در کتابخانه ها آغاز شد.
1930: جمهوری ترکیه نام اسلامبول را به استانبول و نام آنقوره را به آنکارا تغییر داد.
1939: جنگ داخلی 3 ساله و خونین اسپانیا با پیروزی راستگرایان به ریاست ژنرال فرانکو پایان یافت. در جریان این جنگ، چپگرایان کشورهای مختلف و دولت شوروی از چپ ها (جمهوریخواهان) و دولتهای ایتالیا و آلمان از راستگرایان حمایت می کردند و به آنان اسلحه و پول می رسانیدند.
1941:بانو “ویرجینیا وولف” داستان نگار بلند آوازه و مقاله نویس انگلیسی در 59 سالگی با غرق کردن خود در رودخانه، خودکشی کرد.
1962: با یک کودتای نظامی،دولت سوریه تغییر یافت.
1969: ژنرال دوایت آیزنهاور سی و چهارمین رئیس جمهوری آمریکا در 78 سالگی در واشنگتن در گذشت.