زیاده خواهی وزیر امورخارجه آلمان در کنفرانس صهیونیستی مونیخ/ چرا دولتی‌ها در برابر مسئله شراکت با اسرائیل سکوت کردند؟
بصیر، سابقه کنفرانس مونیخ به دوران جنگ سرد باز می‌گردد، این کنفرانس برای اولین بار در سال ۱۹۶۲ به منظور تبادل نظر میان اعضای اتحادیه آتلانتیک شمالی تشکیل شد، اما در سال‌های اخیر و در پی گسترش آن (به خصوص گسترش ناتو به شرق) بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. کنفرانس مونیخ در سال ۱۹۶۲ توسط یک ناشر و نظامی سر‌شناس آلمانی به نام ادوارد– هاینریش فن کلایست اشمنتسین در شهر مونیخ بنیان گذاشته شد. نام این کنفرانس در ابتدا کنفرانس مشتریان نظامی بود و سپس به «کنفرانس امنیتی بین‌المللی» و نیز «کنگره دفاع‌شناسی» تغییر یافت.
این کنفراس علاوه بر اجلاسی که به صورت سالانه در مونیخ برگزار می‌کند، جلساتی را هم در خصوص موضوعات مهم بین المللی در کشورهای مختلف برگزار می‌کند.
اجلاس منطقه‌ای مونیخ پیش از این در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۳ در واشنگتن، ۲۰۱۰ در مسکو، ۲۰۱۱ پکن، ۲۰۱۳ دوحه، ۲۰۱۴ دهلی‌نو و ۲۰۱۵ وین برگزار شده است. اجلاس تهران دومین اجلاس امنیتی مونیخ در سال ۲۰۱۵ است.
اما سوالی که در خصوص برگزاری این کنفرانس در تهران به ذهن می‌رسد این است که “هدف از برگزاری این کنفرانس در تهران چیست؟”
برخی معتقدند که اجلاس مونیخ یک اجلاس کاملا صهیونیستی بوده و باتوجه به مباحث مطرح شده در آن، در خصوص تطهیر و سانسور جنایات رژیم صهیونیستی، هدف از برگزاری آن در تهران برقراری تامین امنیت اسرائیل است.
فرانک والتر اشتاین مایر وزیر خارجه آلمان در این کنفرانس گفت: سفر منطقه‌ای من از ایران شروع شده و می‌خواهم ایران نقش سازنده‌ای در قبال همسایگان بازی کند که اسرائیل را شامل می‌شود!
وی ادامه داد: ایران می‌تواند یک شریک مسئولیت پذیر در منطقه باشد اما راه‌حل‌های مسالمت‌آمیز به هر دو طرف ماجرا بستگی دارد و بنابراین به ریاض هم خواهم رفت.
اما رهبر معظم انقلاب پیش از این پاسخ این فعالیت آلمان‌ها را داده‌اند؛ ایشان در دیدار اعضای مجمع عالی بسیج و نمایندگان اقشار مختلف بسیج فرمودند: “اسرائیل روز به روز نا امن تر خواهد شد.”
عده‌ای نیز بر این باورند که اشتاین مایر جهت برقراری روابط دوستانه میان ایران و عربستان و حل مشکل جیسون رضائیان به ایران سفر کرده است، که نتیجه این سفر اظهارات عجیب ظریف در خصوص پرونده جاسوس آمریکایی، جیسون رضائیان، است.
وزیر خارجه کشورمان در حاشیه این کنفرانس گفت: جمهوری اسلامی ایران هیچ‌گاه نخواسته است که عربستان را از منطقه منزوی کند و هلال شیعی یک توطئه اسلام‌هراسانه است و آنها می‌خواهند ایران‌هراسی را گسترش دهند.
وی همچنین در اظهار نظری تامل‌برانگیز در مورد جاسوس آمریکایی جیسون رضائیان گفت: همه در تلاشیم که موضوع بشردوستانه جیسون رضائیان را به لحاظ بشردوستانه حل کنیم. اتهامات علیه وی فرایند قضایی و جدی دارد و از منظر بشردوستانه در تلاشیم که این مشکل را حل کنیم.
در حالی مسئولان داخلی به دنبال بزک چهره آمریکا هستند و وزیر خارجه آلمان از ایران می خواهد تا یک شریک مسئولیت پذیر در منطقه برای اسرائیل باشد؛ نیروهای رژیم صیهونیستی همچنان به کشتار بی رحمانه مردم و کودکان در فلسطین ادامه می دهند و این سکوت دولتی‌ها در برابر خواسته وزیر امور خارجه آلمان بسی جای تامل دارد!
چرا که اسرائیل و رژیم صهیونیستی از روز اول انقلاب خط قرمز جمهوری اسلامی ایران بوده و امام خمینی(ره) با جمله”اسرائیل باید از صحنه روزگار محو شود” حجت را برای همه تمام کرده‌اند.
برخی از مسئولان علت برگزاری کنفرانس مونیخ در تهران را مسائل منطقه و سوریه مطرح می کنند در حالی که هیچ شخصیتی از سوریه و روسیه در این نشست حضور نداشتند.
اما به راستی هدف از برگزاری نشست مونیخ در تهران چیست؟ و چرا دولتی‌ها نسبت به درخواست وزیر خارجه آلمان مبنی بر شراکت ایران و اسرائیل در منطقه سکوت کردند؟
دانا
