ایران کشوری بزرگ، قدرتمند و با رفتاری استراتژیک است
به گزارش بصیر به نقل از گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم؛ باراک اوباما، رئیسجمهور آمریکا، در گفتگو با جفری گلدبرگ از نشریه بلومبرگ ضمن اشاره به تهدیداتی که علیه کشورمان مطرح کرده است گفت که ایرانیها تهدید “تمام گزینهها روی میز است” را “میدانم که بسیار جدی گرفتهاند.”
رئیسجمهور آمریکا در پاسخ به این سؤال که چگونه از این امر مطمئن هستید گفت: “ما کاملا مطمئن هستیم زمانی که آنها به ۳۵ هزار پرسنل ارتش آمریکا در منطقه مینگرند که به دستور رئیسجمهوری که قبلا نشان داده اراده اقدام نظامی را دارد، در تمارین آموزشی مداوم شرکت دارند، میدانند که باید اظهارات مرا جدی قلمداد کنند. مردم آمریکا، اسرائیلیها و سعودیها نیز باید این را بدانند.”
وی در بخش دیگری از اظهارات خود گفت: “اگر به رفتار ایرانیها بنگرید متوجه میشوید که آنها استراتژیک بوده و اقداماتشان از تصمیمات ناگهانی و بدون اندیشه نشأت نمیگیرد. آنها دارای جهانبینی هستند، متوجه منافعشان هستند، و به هزینهها و سودها واکنش نشان میدهند. این بدین معنا نیست که آنها یک حکومت روحانی نیستند که تمام ایدههایی که من منزجر کننده میدانم را ندارند، اما کره شمالی نیز نیستند. آنها یک کشور بزرگ قدرتمند هستند که خود را بازیگر مهمی در عرصه جهان میدانند. فکر نمیکنم که دارای آرزوهای انتحاری باشند و میتوانند به انگیزشها واکنش دهند.”
در ادامه متن مصاحبه کامل باراک اوباما، رئیسجمهور آمریکا، با نشریه بلومبرگ ارئه میشود.
جفری گلدبرگ: در ماههای اخیر درباره فرآیند صلح خاورمیانه سکوت کرده بودید. و این سکوت منجر به گمانهزنیهایی شده است: اینکه علاقهمند به این موضوع نیستید، بدبین هستید، دفعه پیش ناراحت شدید. دلیل این سکوت چیست و به نظرتان به چه سمتی پیش میرود؟
باراک اوباما: دلیل سکوت من فعالیتهای جان کری، وزیر خارجه است، که در فعالترین و پویاترین دیپلماسیای که در طی سالیان دراز شاهد بودیم، درگیر است. جان این کار را از روی تصادف انجام نمیدهد. وی این کار را انجام میدهد زیرا ما به عنوان دولت اعتقاد داریم که نه تنها نفع اسرائیلیها و فلسطینیها، بلکه منافع آمریکا و جهان در دستیابی به چارچوبی برای مذاکرات است که منجر به راهحل دو دولتی بشود. راهحلی که در آن اسرائیلی امنیتی که میخواهد را داشته باشد – صلح با همسایگانی که کشورهایشان دچار بحران شدهاند – و فلسطینیهای نیز از عزت برخورداری از یک کشور بهرهمند باشند.
اعتقاد دارم که جان کاری فوقالعاده انجام داده است اما این مذاکرات واقعا سخت هستند. از اینکه نتانیاهو و عباس این امر را بسیار جدی گرفتهاند، قدردانی میکنم. هر دو طرف در گفتگوهایی فشرده، مشروح و سخت حضور خواهند داشت.
گلدبرگ: و شما درباره تمام این فرآیند اطلاعات میگیرید؟
اوباما: قطعا. جان تقریبا هر هفته درباره پیشرفتهای بدست آمده گزارش میدهد و گاها نیز کسب تکلیف میکند. اینکه در باره این روند در رسانهها خودنمایی کنم به سود هیچ طرفی نیست. در حقیقت یکی از چیزهایی که در ابتدای این مذاکرات با فلسطینیها و اسرائیلیها درباره آن توافق کردیم این بود که جزئیات آنها را علنی نسازیم مگر اینکه بتوایم درباره موفقیت گزارش بدهیم یا اینکه مذاکرات واقعا به شکست انجامند.
در چند ماه آینده به نقطهای خواهیم رسید که در آن طرفین باید درباره چگونگی حرکت رو به جلو تصمیم بگیرند. امیدوارم و انتظار دارم که علیرغم تمام چالشهای سیاسی غیرقابل اجتناب، هم تنانیاهو و هم عباس قادر باشند که از اختلافنظرها عبور کرده و به چارچوبی دست یابند که بتواند ما را به سمت صلح رهنمون شود.
گلدبرگ: جان کری پیشتر گفته است که ممکن است انتفاضه سوم رخ دهد و اگر فرآیند صلح با شکست مواجه شود، اسرائیل با انزوای بینالمللی و بایکوت مواجه خواهد شد. آیا با این ارزیابی موافق هستید؟ آیا این مذاکرات آخرین فرصت هستند؟
اوباما: خوب، ببینید، من یک آدم خوشبین مادرزاد هستم. و، این یقینا، مناقشهای است که به مدت چندین دهه ادامه داشته است. و بشریت حتی در شرایط سخت، راهی برای پیش رفتن مییابد.
اما جان کری، یکی از کسانی که به مدت چندین دهه از حامیان و مدافعین سرسخت اسرائیل بوده است، صرفا چیزی را بیان میکند که ناظرین در داخل و خارج از اسرائیل به آن اذعان دارند، اینکه با گذر هر سال، پنجره برای معاهده صلحی که هم اسرائیلیها و هم فلسطینیها آن را پذیرا باشند در حال بسته شدن است – زیرا تغییراتی در ترکیب جمعیتی، در شهرکسازیها، پدید آمده و عباس نیز پیرتر میشود. من اعتقاد دارم هیچ کس تردیدی ندارد که علیرغم هر نوع اختلاف نظر با عباس، وی ثابت کرده فردی است که به عدم خشونت و تلاشهای دیپلماتیک برای حل این مسأله متعهد است. نمیدانیم که جانشین عباس چگونه فردی خواهد بود.
گلدبرگ: آیا اعتقاد دارید وی میانهروترین فردی است که میتوانید بیابید؟
اوباما: من معتقدم که عباس در تمایل خود برای به رسمیت شناختن اسرائیل و حق موجودیت آن، به رسمیت شناختن نیازهای امنیتی مشروع اسرائیل، جلوگیری از خشونت و حل این مسأله به شکل دیپلماتیک به گونهای که نگرانیهای مردم اسرائیل را مورد خطاب قرار دهد، صادق است. و من فکر میکنم که این صفت نه تنها در سرزمینهای فلسطینی بلکه کلا در خاورمیانه به ندرت یافت میشود. عدم استفاده از این فرصت اشتباه خواهد بود. و فکر میکنم که جان به این واقعیت اشاره میکند.
دقیقا نمیدانیم که چه اتفاقی روی خواهد داد. آنچه که میدانیم این است که با گذشت زمان وضعیت سختتر میشود. در ضمن این را نیز میدانیم که اسرائیل از نظر بین المللی منزویتر شده است. ما هماکنون باید در شرایطی در شورای امنیت حاضر شویم که ۲۰ سال پیش هر گاه مسأله اسرائیل مطرح میشد، حمایت بسیار بیشتری از جانب اروپا و نیز سایر نقاط جهان وجود داشت.
در چنین محیطی، زمانی که در آن سو شریکی یافتهاید که آماده مذاکرات جدی است، که در ادبیات خشونتآمیزی که اغلب در جهان عرب علیه اسرائیل وجود دارد، وارد نمیشود، که خود را متعهد به برقراری نظم در کرانه باختری و حکومت خودگران فلسطین و نیز همکاری با اسرائیلیها درباره مسائل امنیتی کرده است – استفاده نکردن از این لحظه اشتباهی بزرگ خواهد بود. مستقیما به نتانیاهو گفتهام که فرصت دارد تا یک دولت یهودی دموکراتیک که در صلح با همسایگانش است را تحکیم کرده و مستقر سازد و …
گلدبرگ: با مرزهایی دائمی؟
اوباما: با مرزهای دائمی. و اکنون فرصتی برای بهره بردن از همگرایی احتمالی منافع در منطقه پدید آمده است زیرا بسیاری از کشورهای عربی ایران را تهدیدی مشترک میدانند. مسأله فلسطین تنها دلیلی است که باعث شده این همگرایی بالقوه، و همکاری بالقوه، شفافتر نباشد.
گلدبرگ: همه آنچه درباره ابو مازن میگویید درست است اما وی همچنین رهبر حکومت فلسطینی ضعیف، فاسد و متفرق است که از نظر ساختاری تقریبا قدرتی ندارد. آیا فکر میکنید وی بتواند چیزی بیش از یک توافقنام درباره چارچوب ارائه کند؟ آیا این مردی است که می تواند مردم فلسطین را هدایت کند تا بگویند: “بسیار خوب، دیگر ادعایی علیه اسرائیل ، صلح دائمی، به رسمیت شناختن دائمی نداریم؟
اوباما: ببینید، باید این مسأله را به آزمایش بگذاریم. سؤال این است: امتحان کردن چه ضرری دارد؟ اگر چارچوبی برای مذاکرات تهیه شود، اصول اصلی جیزهایی که مذاکرات باید درباره آنها انجام گیرد به دست آمده است، من مطمئن هستم در داخل جامعه فلسطینی جناحهایی وجود دارند که اعتراضات شدیدی مطرح خواهند کرد همانگونه که در داخل جامعه اسرائیلی اعتراضات شدیدی روی خواهد داد.
اما در ملاقاتهایی که از منطقه داشتهام به نتایجی دست یافتهام: علیرغم تمام آنچه در چندین دهه گذشته دیدهایم، علیرغم تمام بیاعتمادیهایی که پدیدار شده، فلسطینیها هنوز هم صلح را ترجیح میدهند. آنها هنوز هم کشوری متعلق به خود را میخواهند که به آنها اجازه دهد تا شغلی بیابند، کودکان خود را به مدرسه بفرستند، به خارج سفر کنند، و بدون اینکه احساس محدودیت بکنند بر سر کار رفته و بازگردند. آنها میدانند که اسرائیل جایی نخواهد رفت. بنابراین فکر میکنم که با دستیابی به یک توافقنامه چارچوب صدای طرفداران صلح در فلسطین قویتر خواهد بود و اینکه با برخورداری از یک توافقنامه چارچوب موضع ابو مازن قویتر خواهد بود.
با این حال، هنوز سؤالات زیادی درباره آنچه در غزه رخ میدهد وجود خواهد داشت، اما فکر میکنم چشمانداز دستیابی به یک صلح واقعی حماس را به شدت تضعیف خواهد کرد. و سؤال کلیدی، سؤال مشروع اسرائیل، اطمینان از این خواهد بود که نیازهای امنیتی اصلی آنها به عنوان چارچوب مذاکراتی که منجر به توافقنامه صلح واقعی میشود، بر طرف میشود.
ادامه دارد….