آسیب ها، آفت ها و آداب عزاداری/ قسمت اول

بصیر، ۴ دهه بر خوان اهل بیت

نوکری ننگ است لیک دارد افتخار/ هر که نوکر بر حسین گردید آقایی کند

ابوالقاسم فرجی متولد ۱۳۴۸ در شهرستان فریدونکنار دیده به جهان گشود و از سال ۱۳۶۰ به مجمع اسلامی کوثر در این شهرستان وارد شد و در محضر استاد شهیدش سید علی اصغر ربیع نتاج و دکتر سید علی اکبر ربیع نتاج درس آموخت تا اینکه در سال ۱۳۶۶ پس از شهادت استادش در حالیکه ۱۸ سال بیش نداشت یکی از مربیان این مجمع شد و در روزهای جمعه در مسجد فیروزآباد برای نوجوانان درس اخلاق و احکام می داد.

فرجی در مسجد جامع و در هیئت های مذهبی، برنامه ها و محافل شهر به عنوان سخنران، کارشناس و مجری در زمینه های فرهنگی، سیاسی و اجتماعی حاضر می شود.

وی از سال ۱۳۸۰ در روزنامه کیهان، حرف مازندران، مجله سرزمین ورزش و مجله کیهان بچه ها به عنوان خبرنگار فعال بوده است.

فرجی از ابتدای تشکیل شورای هیئت های مذهبی در کشور به عنوان عضو شورای هئیت های مذهبی این شهر در هر ۴ دوره حضوری فعال داشته و دارد.

تجربیات ۴ دهه وی سبب گردید تا از این نوکر اهل بیت به عنوان یک کارشناس در ۱۰ قسمت استفاده کنیم و در زمینه آسیبها، آفت ها و آداب عزاداری پای صحبت های این بزرگوار بنشینیم، شما را به خواندن این گفتگو دعوت می کنم.

ابتدا چند نکته

قرار نیست از هر راهی به هدف برسیم، در هیئت ها باید به بسیاری از مسائل توجه شود که من به اختصار به آنها اشاره می کنم.

باید در تمامی هیئت هایی که برگزار می کنیم مسئله بهداشت کاملا رعایت گردد، یکی از این مسائل نور است، در مراسم عزاداری نور نباید کم باشد، چون چشم ها آسیب می بیند و همچنین صوت نیز باید به اندازه کافی باشد و از حد مجاز فراتر نرود چرا که گوش ها در معرض آسیب قرار خواهند گرفت، متاسفانه امروز آفت صوت به خصوص در خیمه ها به یک معضل تبدیل شده است چرا که آسیب جدی به گوش می رساند.

زمان مراسم نیز باید رعایت شود، یک معلم خوب ذهن دانش آموز را سیر نمی کند، بلکه ذهن وی را همواره گرسنه نگه می دارد، خادمین هیئت ها باید از پاکیزه ترین افراد باشند و دقت داشته باشند با جوراب به هیچ عنوان بر روی سفره تردد نکنند، روی همین سفره است که نان و غذا می گذراند تا دیگران میل کنند، همچنین در خرید ظروف یکبار مصرف نیز باید دقت لازم به عمل آید تا به عزاداران آسیب بهداشتی وارد نشود.

پرهیز از خرافه گویی

عشق به اهل بیت روز به روز در حال افزایش است که متاسفانه این موضوع هم آسیب به همراه دارد، چون به سمت خرافه گویی میرویم، شعر های بی ربط می خوانند و هرگز به آنچه می گویند نیز عمل نمی کنند که این خود آسیب بزرگی است.

جدا شدن هیئت از روحانیت نیز یکی از بزرگترین آسیب هاست، فضای فرهنگی و معنوی دارد تغییر می کند و عزاداری از مساجد و حسینیه ها به باشگاه ها و استادیوم ها کشیده شده است، در منازل نیز عزاداری به شرط آنکه زمان و صوت رعایت شود کار پسندیده ای است و باید در این مراسم احترام مکان های اختصاص یافته به عزاداری را داشته باشیم.

وظیفه ما احیای فرهنگ دینی است

وظیفه ما در هیئت ها احیای فرهنگی دینی است، باید از فرهنگ امام حسین(ع) دفاع و حفاظت کنیم، می خواهند فرهنگ عاشورایی را از ما بگیرند، دشمنانمان از اسلام بدون عاشورا نمی ترسند، هیئت ای ما نباید از قرآن جدا شوند، قرآن و عترت سفارش پیغمبر است، این دو مکمل همدیگر هستند، هیئت ها وظیفه تفسیر قرآن را دارند که همان شناختن اهل بیت و مظلومیت آنان است، قران و عترت هر دو در کنار هم باید در هیئت وجود داشته باشند.

نقش هیئت های مذهبی صرفا حضور احساسی نیست، هیئت در سه حوزه شناختی، عاطفی و ارزشی فعالیت می کند.

ادامه دارد…..