واردات بیش از حد برنج؛ عامل بزرگ انصراف برنج‌کاران از ادامه کار و سرعت بخشیدن در روند تغییر کاربری اراضی
بصیر، بر اساس آمار رسمی اعلام شده، مصرف سرانه کشور در زمینه برنج، سه میلیون تن و تولید آن در کشور دو میلیون تن است که کمبود یک میلیون تنی آن باید به موقع واردشده تا بازار خرید و فروش این ماده غذایی مهم، در کشور تنظیم شود.
مشکلی که در این ارتباط وجود دارد، عدم تناسب واردات برنج با سطح مورد نیاز کشور است که هیچ‌گاه این تناسب، منطقی و توجیه‌پذیر نبوده و مسئولان برنج کشور باید به برنج‌کاران زحمت‌کش و بدون حامی پاسخ دهند که از این حجم مهار گسسته واردات چه کسانی سود می‌برند.
چرا واردات برنج که باید هوشمندانه و به مقدار و به موقع انجام شود و موجب تقویت تولید داخلی و حمایت از برنج‌کاران کشور شود، موجب زیان و گلایه شدید کشاورزان برنج‌کار و سود سرشار واردکننده و واسطهها می‌شود.
در حال حاضر ۶۳۰ هزار هکتار شالیزار در کشور مشغول کشت برنج هستند که ۵۲۰ هزار هکتار آن سطح کشت مطمئن و ۱۱۰ هزار هکتار هم غیر مطمئن است که در شرایط خشکسالی به زیر کشت نمی‌روند و در سال پرآبی تولیدکننده برنج هستند.
هر چند با روند بی‌عنان تخریب و تبدیل اراضی کشاورزی در استان‌های شمالی به ویژه مازندران از سطح زیر کشت برنج در این استان‌ها کاسته می‌شود، اما با بهره‌برداری از سدهای مهار آب در استان‌های مستعد برای برنج‌کاری و افزایش برداشت از واحد سطح از طریق ارتقای واریتههای پرمحصول می‌توان با زمانبندی مناسب کشور را در این محصول استراتژیک به خودکفایی رساند، اما مقدمه هر اقدامی، مدیریت صحیح بر وضع موجود است.
واردات برنج، محصول تصمیم‌سازی دو وزیر و یک معاون رئیس جمهور است که اگر این سه کانون با هم هماهنگ نباشند، فرایند حمایت از برنج‌کاران آثار معکوس و وارونهای خواهد داشت.
در پیگیری علل واردات بیرویه برنج و هر محصول دیگر، معمولاً وزارتخانه‌ها مسئولیت اقدامات منفی را به گردن دیگری میاندازند و در موضوع برنج، فرافکنی‌ها بین دو وزارت جهاد کشاورزی، صنعت، معدن و تجارت به انضمام معاون راهبردی رئیس جمهور و رئیس سازمان مدیریت برنامه‌ریزی است.
به نظر می‌رسد استانداران استان‌های شمالی و چند استان دیگر برنج‌کار کشور در یک جلسه با حضور دو وزیر و معاون یادشده رئیس جمهور، علاوه بر حل چالش واردات ناهمگون برنج، موضوع خودکفایی این محصول اساسی را در یک تقویم حساب‌شده زمانی به انجام برسانند که به قول مشهور: «کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من.»
از سال گذشته تاکنون بیش از سه میلیون تن برنج وارد کشور شد که یک میلیون تن بیش از نیاز کشور تا پایان سال ۹۳ و سه ماهه اول سال ۹۴ است و این یعنی یک عامل بزرگ برای انتقال و انصراف برنج‌کاران از ادامه کار و سرعت بخشیدن در روند تغییر کاربری اراضی شالیکاری و به عبارتی، یعنی تشدید واردات برنج و وابستگی هر چه بیشتر.
بلاغ
