چرخ و فلک اقتصاد ره آورد سیاست لبخند!

بصیر/

در حالی سال ۱۳۹۲ را آغاز می کنیم که در دقایق ابتدایی آن مقام معظم رهبری با فرموده های خود نقشه راه ایران اسلامی را برای مردم عزیز کشورمان ترسیم می کنند و بدین وسیله به نوعی مسئولان کشور را موظف به اجرای فعالیت های خود در این محور های اعلام شده می نمایند.

سال ۱۳۹۲ که در ابتدای آن نیز دولت خدمت محمود احمدی نژاد قرار داشت سال حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی نام گذاری شد، نامی که به عقیده بسیاری از کارشناسان بار دیگر زکاوت و بینش واقع گرایانه مقام عظمای ولایت را به جهانیان ثابت می کند و به نوعی با مسئولان کشور درهمان ابتدای سال اتمام حجت می نمایند.

خیلی زود حماسه سیاسی مدنظر رهبری با شرکت حداکثری و ۷۰ درصدی مردم در انتخابات رقم می خورد و اولین گام برای رسیدن به این هدف محکم تر برداشته می شود، حماسه ای که بارهای دیگر همچون ۵ آذر، ۱۳ آبان و ۲۲ بهمن نیز تکرار شد و به نوعی حماسه سیاسی تکمیل گشت.

اما آنچه که منظور نگارنده می باشد تحقق حماسه اقتصادی و رابطه آن با سیاست خارجی دولت هایی است که در این سال در راس امور به عنوان قوه مجریه در کشور حضور داشتند.

تقریبا دولت خدمت محمود احمدی نژاد به دلیل قرارگیری در مرداب تحریم و لجبازی های ! شخصی رئیس دولت نتوانست راهی برای برون رفت مشکل مردم از این ماجرا پیدا کند و البته نمی توانیم اتفاقات صورت گرفته در آن دولت را نادیده بگیریم اما در مجموع نارضایتی های مردمی در آن برهه از زمان نیز وجود داشت.

پس از انتخابات ریاست جمهوری و تشکیل دولت یازدهم بسیاری کلید حل معمای اقتصادی را در دستان حسن روحانی به عنوان منتخب مردم دیدند و امیدوار به بازگشایی قفس های اقتصادی ایجاد شده چه از سوی مردان داخلی! و چه از سوی تحریم های به وجود آمده از سوی مستکبرین به سرکردگی آمریکا شدند.

صحبت های انتخاباتی روحانی نیز بر بهبود معیشت مردم تاکید داشت و به نوعی بسیاری از کارشناسان این سخنان را صرفا سخنرانی انتخاباتی دیدند و بر ناسازگاری مدل رفع مشکلات اقتصادی ارائه شده از سوی دولتی که نام خود را تدبیر و امید گذاشت دم می زدند.

در این بین بار دیگر مقام معظم رهبری با ارائه نقشه راهی به نام اقتصاد مقاومتی راه برون رفت از این مشکل بزرگ را بر اساس این الگو بر عهده دولت و مجریان اقتصادی نهادند و نشان دادند که حتی در شرایط تحریم نیز می توان با الگوگیری از این اساس می توان از این مشکلات خارج شد اما برخی معضلات! مانع اجرای صحیح این اصل می شد.

در گزارش عملکرد ۱۰۰ روزه دولت هم شاهد ناتوانی مجریان مسائل اقتصادی بودیم به طوریکه به جای ارائه گزارش از عملکردهای خود در این مدت به دنبال نفی کارهای صورت گرفته در دولت گذشته پرداختند و به نوعی به جای حل صورت مسئله به پاک کردن آن پرداخت، در واقع ضعف دولت از ترمیم بیماری اقتصادی کشور از همان روزهای اول مشخص گردید.

اما آنچه که دولت تدبیر و امید به دنبال اجرایی کردن آن بود تا به عقیده آنان تنها راه برون رفت از این مشکلات می باشد ورود در مسائل هسته ای، مذاکره با سران گروهی به نام ۱+۵ و غرب برای ملغی دانستن این تحریمهاست.

اواخر آذر ماه سال جاری بحث مذاکره با ۶ کشور گروه ۱+۵ جدی می شود و تقریبا در اوایل آبان ماه ظریف و گروه مذاکره کننده ایران و ۱+۵ با یکدیگر تحت عنوان مذاکرات ژنو دیدار می کنند و پیرامون مسائل هسته ای به گفتگو می نشینند و فرموده رهبری مبنی بر نرمش قهرمانانه نیز در این مسائل باید رعایت می شد.

نظر مذاکره کنندگان ایرانی حاضر در ژنو به منظور برگزاری این نشستها، پیدا کردن راه حلی برای خروج از تحریم ها و لغو آنهاست و پس از یکسری مذاکرات صورت گرفته و تنظیم متن تفاهم نامه بر اساس یک بازی برد- برد! تعداد اندکی از تحریم ها همانند تحریم های  پتروشیمی، صنعت خودرو و داروسازی و … تا حدودی برداشته می شود.

دولت تدبیر و امید بر این باور است که برداشته شدن تحریم ها در آینده می تواند موجب رونق بازار ایران در جهان گردد که این خود چرخ اقتصاد در ایران را نیز بیشتر از پیش به گردش در می آورد.

اما امروز پس از گذشت تقریبا ۲ ماه از انعقاد این تفاهم نامه همچنان چرخ و فلک اقتصاد همه مردم را دچار سردرگمی و سرگیجگی کرده است، قیمت دلار و سکه همچنان در نجوم سیر می کند و در بازارهای محلی نیز تغییر قیمت ها (افت قیمت) محسوس نیست.

داروخانه ها همچنان با تعرفه های بالا به ویژه برای افرادی که فاقد دفترچه های خدمات درمانی هستند خدمت رسانی میکند و صنعت خودروسازی و قیمت های وسایل نقلیه نه تنها که تغییری نکرده است بلکه رو به افزایش نیز گذاشته است.

حتی سبد کالای اعطا شده از سوی دولت به تعدادی از مردم که بیشتر از قشر کارمند و حقوق بگیران به جای مستضعفین و فقرا بودند نیز نتوانسته مرهمی بر مشکلات مردم در این جامعه باشد و دریافت یارانه نقدی برای سال آینده نیز کلافی دیگر از رشته سردرگم ایجاد شده از این دولت تدبیر و امید است.

موضوع فاز دوم هدفمندی یارانه ها و افزایش قیمت کالا نیز دیگر برای مردم به عنوان یک مشکل همراه و همیشگی مطرح است و این بار افزایش قیمت حامل های انرژی در ابتدای سال ۹۳ برای مردم به عنوان دغدغه نگران کننده دیگری مطرح می باشد.

اما آنچه که بیشتر از پیش برای مردم کشور آزار دهنده می باشد تحقق نسبی و نه کامل فرموده رهبری از سوی منتخبین مردم است، لازم به تذکر است که مردان اقتصادی کشور چشم خود را به پایان مذاکرات هسته ای ندوزند، چراکه به فرموده رهبری غرب قابل اعتماد نیست و در صورت عدم پای بندی به تعهدات خود تکلیف اقتصاد کشور چه می شود؟